Beste forummers,
wat moeten wij denken van de volgende uitspraak van Grootmogol Akbar de Grote (1542 - 1605)? Hij stelde tegenover zijn vizier Abu'l-Fazl dat de rede wel het hoogste moest zijn, aangezien zelfs tijdens het betwisten van de geldigheid van de rede gebruik moet worden gemaakt van redenen:
wat moeten wij denken van de volgende uitspraak van Grootmogol Akbar de Grote (1542 - 1605)? Hij stelde tegenover zijn vizier Abu'l-Fazl dat de rede wel het hoogste moest zijn, aangezien zelfs tijdens het betwisten van de geldigheid van de rede gebruik moet worden gemaakt van redenen:
Het streven naar rede en de afwijzing van traditionalisme zijn zo schitterend duidelijk dat de noodzaak van bewijs vrijwel ontbreekt. Als traditionalisme juist zou zijn, dan zouden de profeten slechts hun eigen ouderlingen hebben gevolgd (en niet met nieuwe tijdingen komen). WikipediaAkbar was Descartes en de Verlichting in Europa wel vijftig jaar vooruit met dit inzicht. Hij paste het ook consequent toe door een grote tolerantie met betrekking tot godsdiensten. Hij schafte de jizya af, de belasting die de meerderheid van niet-moslims in zijn rijk moest betalen, Hij nodigde soennitische en sjiitische moslimgeleerden uit om met hem te beraadslagen over de wetten die in zijn rijk zouden gelden. Later namen ook hindoeïstische, joodse, jainistische, zoroastrische en rooms-katholieke jezuïeten uit. Hij gaf opdracht de Atharva Veda (heilig boek van het hindoeïsme) en de Bijbel te vertalen. In 1593-1594 gaf hij joden en christenen, net als andere godsdiensten, het recht in zijn rijk hun godsdienst uit te oefenen en religieuze gebouwen te bouwen.