http://markets.rbs.nl/Alternatieve-b...t/NL0000287464
Koers 3 maand
Ref.: EUR 3,00 Bied: EUR 2,33 Laat: EUR 2,39 %: -13,71 %
![]()
Koers 1 jaar
![]()
Koers 5 jaar
![]()
Nu begint het echt hilarisch te worden, groot fiasco voor de milieubewuste energieindustrie (bvb aardgas), vervuilende kolen en bruinkoolindustrie worden elke dag rijker hoe meer die CO2- E- waardes zakken, ooit 25 naar 15 en dan van gemiddeld + 6 verleden jaar richting 2 ? wtf wie gaat die malaise oplossen en of betalen ?
Wat zegt onze milieu-media ?
Info:
* zie CO2-maffia " ...
Koers 3 maand
Ref.: EUR 3,00 Bied: EUR 2,33 Laat: EUR 2,39 %: -13,71 %
Koers 1 jaar
Koers 5 jaar
Nu begint het echt hilarisch te worden, groot fiasco voor de milieubewuste energieindustrie (bvb aardgas), vervuilende kolen en bruinkoolindustrie worden elke dag rijker hoe meer die CO2- E- waardes zakken, ooit 25 naar 15 en dan van gemiddeld + 6 verleden jaar richting 2 ? wtf wie gaat die malaise oplossen en of betalen ?
Wat zegt onze milieu-media ?
Info:
Citaat:
|
http://nl.wikipedia.org/wiki/Emissiehandel Problemen in theorie en praktijk In theorie is emissiehandel een efficiënte beleidsmaatregel ten opzichte van bijvoorbeeld een emissiebelasting (ecotaks) (slecht voor de concurrentiepositie) of fysieke emissiebeperkingen (hoge transactiekosten). Toch zijn er allerlei potentiële problemen; deze hebben te maken met de uitvoering van de emissiehandel. Het grootste probleem doet zich voor bij de invoering. Op dat moment moeten de emissierechten voor het eerst worden verdeeld onder de bedrijven die de te verhandelen stoffen uitstoten. Daar bestaan in principe twee methoden voor: De emissierechten worden geveild op een veiling. Volgens milieu-economen is dit het efficiëntst: immers de veiling creëert een transparante markt waardoor de juiste prijs ontstaat. Het probleem is wat te doen met het geld dat de veiling oplevert. Het kan worden benut voor het onderhavige milieuprobleem, maar de betreffende bedrijven willen uiteraard dat dit geld weer ten goede komt aan de sector. De emissierechten worden via een voorafgemaakte afspraak verdeeld. Vaak krijgen de bedrijven evenveel rechten als hun huidige emissies; dit systeem wordt grandfathering of grandparenting genoemd. Dat bevoordeelt bestaande bedrijven, die daarom meestal intensief lobbyen voor grandfathering. Een voorafgemaakte afspraak benadeelt echter nieuwe toetreders tot de markt en het duurt ook veel langer voordat er een realistische marktprijs tot stand komt. Een gratis toedeling van emissierechten is extra voordelig van aandeelhouders van bestaande bedrijven, omdat ze waarde vertegenwoordigen in de balans van de bedrijven.[1] Emissiehandel is geen garantie voor een verlaging van emissies. De Engelse term Cap and Trade geeft beter aan hoe emissiehandel werkt als milieumaatregel. Behalve handel moet er ook een cap, een plafond voor de totale hoeveelheid emissies worden gesteld, dat bijvoorbeeld in de loop van de tijd steeds lager komt te liggen. Overheden zijn vaak terughoudend met het vaststellen van dergelijke plafonds, omdat ze bang zijn de belangen van bedrijven te schaden. In de praktijk zijn de emissierechten in de EU voor het eerst verdeeld via een gratis toedeling van emissierechten (grandfathering) aan bedrijven op basis van hun toenmalige uitstoot. Daarbij is een overschot aan emissierechten ontstaan doordat landen te veel rechten (certificaten) aan bedrijven hebben uitgedeeld. De oorzaak hiervan was dat de EU de emissiedefinitie ("horizontaal" activity based) en data van het European Environmental Agency in Kopenhagen gebruikte, bij toewijzing van emissierechten, terwijl het EU Transactielog emissiedata meet op verticale installatie basis. Hierdoor was er in de periode 2005-2007 een overallocatie van 200 miljoen ton emissierechten (10% van de markt) en stortte de prijs in naar nul eind 2007.[2] .Door de economische crisis in de jaren 2008 tot en met 2011 daalde bovendien de productie van veel bedrijven, waardoor ze nog meer emissierechten overhielden. Hierdoor is nog geen succesvolle markt ontstaan. Door een overaanbod aan emissierechten daalde de prijs. Hierdoor levert het systeem van emissierechten tot op heden voor bedrijven nog maar nauwelijks een prikkel om de uitstoot te beperken. Voor bedrijven is het in de meeste gevallen goedkoper om emissiecertificaten te kopen en gewoon door te gaan met vervuilen, dan om milieumaatregelen te nemen. Een versnelde verlaging van het totale uitstootplafond zou de situatie kunnen verbeteren, maar hiervoor is onvoldoende politiek draagvlak. De afgelopen jaren zijn er problemen gebleken bij het Europese emissiehandelssysteem, het EU ETS. Het gaat om de volgende fouten in het ontwerp van het EU ETS in 2005: ETS is onevenwichtig doordat kopers/energiebedrijven, geconcentreerd en groot zijn en er vele kleine verkopers, industrie en project ontwikkelaars, zijn. Dit leidt tot een negatieve prijs-bias. ETS is enkel grootschalig waardoor er een disconnect ontstaat met de beleving van individuele burgers. De grootschaligheid stoot ook innovators/ entrepreneurs af. ETS is onvriendelijk voor carbon innovaties (m.n. de innovaties niet door de overheid geagendeerd worden), grandfathering beloont bestaande technologie. Ook in fase 3 van het ETS wordt naar industrie toe vooral gegrandfathered, en naar utilities geveild. ETS is te veel enkel een financiële markt, door grandfathering is er te weinig een link met veranderingen in productiestructuur. * Negatief BTW fraude. Daarnaast speelt er nog een technisch probleem van mismatch van de structuur van de emissiehandelsmarkt (rechten zijn 5 of meer jaren geldig, en kunnen worden opgespaard) ten opzichte van de veel grotere onderliggende elektriciteitsmarkt (elektriciteit kan niet worden opgeslagen en wordt per uur verhandeld). Dit zorgt ook een verstoorde prijsvorming van de emissierechten. |
Citaat:
|
http://www.standaard.be/artikel/deta...30111_00430979 Zware klap voor CO2-maffia Fortis voor 72 miljoen euro opgelicht zaterdag 12 januari 2013 Het Brusselse gerecht heeft een megafraude met CO2-emissierechten opgerold. Het grootste slachtoffer was Fortis, dat 72 miljoen euro verloor. Electrabel rook net op tijd onraad. |