Citaat:
In eerste instantie zat in gruit geen hop. In de 14e eeuw werd het nut van hop bij het bierbrouwen ontdekt. Hop voorkomt namelijk bederf en besmetting door slechte gisten. In 1364 werd in het Heilig Roomse Rijk de Novus modus fermentandi cervisiam (Een nieuwe methode om bier te brouwen) ingevoerd. Deze wet regelde het gebruik van hop in gruit waardoor gebieden in het toenmalige Heilig Roomse Rijk een langere geschiedenis hebben van hopbrouwen. Volgens sommige auteurs zou gruit een libido verhogend effect hebben. Om dit ongewenste effect bij monniken en priesters te temperen werd besloten om geleidelijk dit afrodisiacum te vervangen door hop, dat een kalmerende werking heeft. Vooral door toedoen van de Protestanten en hun drang naar zuiverheid zou deze ingreep in een stroomversnelling zijn geraakt.[1] In Franse gebieden was het gebruik van hop in gruit nog lange tijd verboden, waardoor er een rijkere traditie is aan kruidenbieren, bijvoorbeeld het Belgisch witbier. |
Priesters en monniken zonder libido => de Verlichting ?