1. De Vlaming heeft recht op zekerheid.Het Vlaams Belang gaat voor sociale rechtvaardigheid en verdedigt het behoud en het versterken van een sterk publiek zorgnet, weliswaar ontdaan van misbruiken en bureaucratische uitwassen.Daarbij heeft onze partij aandacht voor het welvaartverlies en de toenemende materiële onzekerheid, ook bij de zgn. middenklasse. Wij pleiten voor bestaanszekerheid voor alle Vlamingen, solidair door de gemeenschap gedragen. De sociale zekerheid is en blijft een kerntaak van de overheid en mag niet geprivatiseerd worden.
2. Sociale voorzieningen en immigratie
* Het Vlaams Belang is voorstander van een beperking van ons sociaal model voor immigranten, waarbij aan nieuwkomers niet zomaar alle rechten toegekend worden. Vreemdelingen moeten 7 van de 8 voorgaande jaren legaal in het land verbleven hebben en eerst zelf 3 jaar bijgedragen hebben tot de voorzieningen van onze welvaartsstaat vooraleer zij ervan kunnen genieten. Medische noodhulp is vanzelfsprekend gegarandeerd.
* Hetzelfde principe geldt overigens voor de zgn. inkomensgarantie voor ouderen (IGO), waar vandaag in België migranten een beroep op kunnen doen die nauwelijks of niet hebben bijgedragen aan de sociale zekerheid. Het menselijk recht op geneeskundige zorg mag niet ontaarden in een systeem van medisch toerisme dat de betaalbaarheid van onze sociale zekerheid ondergraaft.
In dat verband dient uiteraard ook de toegang voor illegale migranten te worden beperkt tot wat onbetwistbaar als noodhulp kan worden beschouwd.
* Overigens hangt ook werkloosheidsbestrijding voor ons erg samen met een strenge immigratiepolitiek, waarbij enkel nog arbeidsimmigranten worden toegelaten wanneer zij een meerwaarde kunnen bieden voor onze samenleving (vorsers, hoog opgeleide wetenschappers, kaderleden van internationale firmas.)
* Anderzijds is de totaal ontspoorde immigratie een bijkomende rem op een activeringsbeleid. In Brussel, maar nu ook in Antwerpen en de Vlaamse centrumsteden,
heeft zich een bijstandscultuur genesteld die vooral allochtone bevolkingsgroepen aantrekt. Tegen de sociale fraude die in deze milieus gepleegd wordt, moet uiterst streng worden opgetreden, o.m. via onmiddellijke uitzetting. Vlaanderen moet ook hier de Europese bevoogding terzijde durven schuiven.
* Specifiek inzake knelpuntberoepen (zoals de verpleegkunde) en wanneer een vraaggestuurde inwijking aangewezen zou zijn, kan die enkel verlopen via termijngebonden migratiecontracten, waarin tegenover toegang tot zorg en sociale zekerheid bindende eisen staan op vlak van competenties, diplomas, werkbereidheid en taalbereidheid.
3. De open grenzen van de EU leiden tot sociale ontwrichting en nieuwe armoede.
Als enige Eurokritische partij in Vlaanderen, verzet het Vlaams Belang zich tegen het open-grenzen-dogma en de EU-transferunie. We pleiten voor een bescherming van de interne arbeidsmarkt, een waterdichte migratiewetgeving, een ontmanteling van de Euro-zone en het herstel van de Europese binnengrenzen. Pas dan kan Europa terug zijn rol vervullen van cultuurruimte en vrijhandelszone tussen autonome naties.
4. België is sociaal niet leefbaar.
Transfermechanismen op Belgisch of op EU-niveau zijn heilloos en bieden voor niemand uitkomst. Vlaanderen kan pas een volwaardig duurzaam sociaal-economisch beleid en een doeltreffend tewerkstellingsbeleid voeren, indien het op alle domeinen over de volheid van bevoegdheden beschikt, en zowel de personen- als de vennootschapsbelasting zelf kan innen.
In België ontbreekt het cultureel cement voor een doorleefde solidariteit. Het Vlaams Belang wil korte metten maken met het subsidiefederalisme dat Wallonië belet om zijn lot ook in eigen handen te nemen.
Enkel een Ordelijke Opdeling van België en de staatkundige onafhankelijkheid van Vlaanderen, maken de weg vrij naar een Vlaamse sociale zekerheid.
5. Loonlasten concreet met een kwart verlagen.
* Het Vlaams Belang wil een snelle en drastische loonlastverlaging. Als we de immense loon- en productiviteitshandicap van bijna 13 procent met de buurlanden voelbaar willen verkleinen, dan kan dit niet met kleine stapjes vooruit. Dan moeten de sociale lasten op het brutoloon zakken. Concreet pleiten wij dus voor een snelle en lineaire daling van de werkgeversbijdragen met 25 procent. Volgens diverse berekeningen zou dat de globale loonkost doen dalen met 6,5 procent. De overblijvende kloof van ruim 6 procent met de buurlanden kan nadien geleidelijk aan verder worden afgebouwd. Zon schokoperatie is
absoluut noodzakelijk, maar is onhaalbaar en ook onbetaalbaar in een Belgisch kader. Zon operatie is volledig en onmiddellijk mogelijk op grond van slechts 1 politieke beslissing. De kostprijs van dit gedeelte van de patronale lasten in Vlaanderen is immers vergelijkbaar met de jaarlijks transfers vanuit Vlaanderen enkel in de Sociale Zekerheid
* Eerder werd reeds aangetoond dat ook de belasting op arbeid voor werknemers veel te hoog ligt in vergelijking met de buurlanden. Omdat wij werken opnieuw aantrekkelijker willen maken, zeker in de privésector, vinden we de daling van de lasten op arbeid belangrijker dan een snelle verlaging van de inkomensbelasting. Wij pleiten ervoor dat de sociale werknemerslasten op arbeid eveneens met 25 procent zouden dalen. Vandaag moeten werknemers 13,07 procent sociale lasten betalen op hun brutoloon. Wij willen dit geleidelijk, in een tijdsspanne van 3 tot 4 jaar verlagen met 3,27 procentpunt, zodat deze lasten zouden zakken tot onder de 10 procent. Dit zou voor de meeste werknemers neerkomen op een netto loonsverhoging van 4 procent. Ook deze operatie kan voor de economie en dus voor de werkgelegenheid een belangrijke impuls betekenen.
6. Een drastische optrekking van de pensioenen.
Meer dan 20 jaar socialistische ministers brachten dit stelsel van de regen in de drop. De veel te snelle uitstoot van oudere werknemers zet de betaalbaarheid van ons pensioenstelsel zwaar onder druk. Wij willen 55-plussers zowel financieel als via verbeterde arbeidsomstandigheden aanmoedigen om langer aan het werk te blijven. Dit moet leiden tot verhoogde pensioenen, zodat werknemers met een gemiddelde verloning zeker 70% van hun laatste loon kunnen behouden. Daarnaast willen we de minimumpensioenen optrekken tot 1.150 euro voor een alleenstaande en 1.435 euro voor een gezin en bepleiten we een welvaartsaanpassing voor alle gepensioneerden. De verplichte solidariteitsbijdrage voor gepensioneerden moet afgeschaft worden.
7. Wachtlijsten: deze keer een verkiezingsthema in plaats van beloftes.
Het sociaal beleid en het welzijnsbeleid van de Vlaamse regering, en meer bepaald de lege dozen van de kindpremie en de maximumfactuur thuiszorg (geen geld voor, worden niet uitgevoerd) in het decreet Sociale Bescherming, is beschamend. Opnieuw neemt de Vlaamse regering de belangrijkste heikele dossiers inzake wachtlijsten mee naar de volgende regering. Het onverwijld wegwerken van de wachtlijsten in de zorgsector (bijzondere jeugdzorg, gehandicaptenzorg, geestelijke gezond, ouderenzorg) moet niet enkel opnieuw een verkiezingsthema worden. Het moet ook uit de sfeer van verkiezingsbeloftes gehaald worden. Het Vlaams Belang wil duidelijke engagementen en verbindt zich ertoe al de wachtlijsten geleidelijk weg te werken op 5 jaar tijd, gedurende de periode van 1 Vlaamse regering.
Ook een echte maximumfactuur in thuis- en ouderenzorg is nu al veel te lang beloofd. De aankondigingspolitiek van CD&V, N-VA en SP.a met beloften voor een volgende legislatuur via
een conceptnota van minister Jo Vandeurzen moet het gebrek aan politieke wil camoufleren om nu werk te maken van een maximumfactuur in de thuiszorg en de residentiële ouderenzorg.
8. Kwalitatief hoogstaande zorg aan hulpbehoevende bejaarden
Deze mag niet onderhevig zijn aan besparingen of winstbejag. De Vlaamse overheid moet toezien op een hoge normenstelling en voldoende controle in de rusthuissector. Private initiatieven voor ouderenzorg mogen natuurlijk winstgevend zijn, maar moeten in de eerste plaats vertrekken vanuit maatschappelijke bewogenheid en zorgzaamheid voor ouderen van dagen. De winst mag niet gehaald worden uit elementaire basiszorg (voeding, hygiëne, ). Ook in de openbare sector blijken soms onaanvaardbare besparingen van kracht.
9. BTW-verlagingen
Taksen en BTW, maar ook de dure distributie van energie maken ongeveer twee derde van onze energiefactuur uit. Het is duidelijk dat daar ingrepen nodig zijn. Het Vlaams Belang wil dat de BTW op energie, op gas en stookolie, elektriciteit naar het basistarief van 6% komt voor de normale verbruikshoeveelheid die ieder gezin nodig heeft. Ook willen we een sociale vrijstelling per gezinslid voor de zuiveringskosten van een basishoeveelheid water.
Bron: politics.be
2. Sociale voorzieningen en immigratie
* Het Vlaams Belang is voorstander van een beperking van ons sociaal model voor immigranten, waarbij aan nieuwkomers niet zomaar alle rechten toegekend worden. Vreemdelingen moeten 7 van de 8 voorgaande jaren legaal in het land verbleven hebben en eerst zelf 3 jaar bijgedragen hebben tot de voorzieningen van onze welvaartsstaat vooraleer zij ervan kunnen genieten. Medische noodhulp is vanzelfsprekend gegarandeerd.
* Hetzelfde principe geldt overigens voor de zgn. inkomensgarantie voor ouderen (IGO), waar vandaag in België migranten een beroep op kunnen doen die nauwelijks of niet hebben bijgedragen aan de sociale zekerheid. Het menselijk recht op geneeskundige zorg mag niet ontaarden in een systeem van medisch toerisme dat de betaalbaarheid van onze sociale zekerheid ondergraaft.
In dat verband dient uiteraard ook de toegang voor illegale migranten te worden beperkt tot wat onbetwistbaar als noodhulp kan worden beschouwd.
* Overigens hangt ook werkloosheidsbestrijding voor ons erg samen met een strenge immigratiepolitiek, waarbij enkel nog arbeidsimmigranten worden toegelaten wanneer zij een meerwaarde kunnen bieden voor onze samenleving (vorsers, hoog opgeleide wetenschappers, kaderleden van internationale firmas.)
* Anderzijds is de totaal ontspoorde immigratie een bijkomende rem op een activeringsbeleid. In Brussel, maar nu ook in Antwerpen en de Vlaamse centrumsteden,
heeft zich een bijstandscultuur genesteld die vooral allochtone bevolkingsgroepen aantrekt. Tegen de sociale fraude die in deze milieus gepleegd wordt, moet uiterst streng worden opgetreden, o.m. via onmiddellijke uitzetting. Vlaanderen moet ook hier de Europese bevoogding terzijde durven schuiven.
* Specifiek inzake knelpuntberoepen (zoals de verpleegkunde) en wanneer een vraaggestuurde inwijking aangewezen zou zijn, kan die enkel verlopen via termijngebonden migratiecontracten, waarin tegenover toegang tot zorg en sociale zekerheid bindende eisen staan op vlak van competenties, diplomas, werkbereidheid en taalbereidheid.
3. De open grenzen van de EU leiden tot sociale ontwrichting en nieuwe armoede.
Als enige Eurokritische partij in Vlaanderen, verzet het Vlaams Belang zich tegen het open-grenzen-dogma en de EU-transferunie. We pleiten voor een bescherming van de interne arbeidsmarkt, een waterdichte migratiewetgeving, een ontmanteling van de Euro-zone en het herstel van de Europese binnengrenzen. Pas dan kan Europa terug zijn rol vervullen van cultuurruimte en vrijhandelszone tussen autonome naties.
4. België is sociaal niet leefbaar.
Transfermechanismen op Belgisch of op EU-niveau zijn heilloos en bieden voor niemand uitkomst. Vlaanderen kan pas een volwaardig duurzaam sociaal-economisch beleid en een doeltreffend tewerkstellingsbeleid voeren, indien het op alle domeinen over de volheid van bevoegdheden beschikt, en zowel de personen- als de vennootschapsbelasting zelf kan innen.
In België ontbreekt het cultureel cement voor een doorleefde solidariteit. Het Vlaams Belang wil korte metten maken met het subsidiefederalisme dat Wallonië belet om zijn lot ook in eigen handen te nemen.
Enkel een Ordelijke Opdeling van België en de staatkundige onafhankelijkheid van Vlaanderen, maken de weg vrij naar een Vlaamse sociale zekerheid.
5. Loonlasten concreet met een kwart verlagen.
* Het Vlaams Belang wil een snelle en drastische loonlastverlaging. Als we de immense loon- en productiviteitshandicap van bijna 13 procent met de buurlanden voelbaar willen verkleinen, dan kan dit niet met kleine stapjes vooruit. Dan moeten de sociale lasten op het brutoloon zakken. Concreet pleiten wij dus voor een snelle en lineaire daling van de werkgeversbijdragen met 25 procent. Volgens diverse berekeningen zou dat de globale loonkost doen dalen met 6,5 procent. De overblijvende kloof van ruim 6 procent met de buurlanden kan nadien geleidelijk aan verder worden afgebouwd. Zon schokoperatie is
absoluut noodzakelijk, maar is onhaalbaar en ook onbetaalbaar in een Belgisch kader. Zon operatie is volledig en onmiddellijk mogelijk op grond van slechts 1 politieke beslissing. De kostprijs van dit gedeelte van de patronale lasten in Vlaanderen is immers vergelijkbaar met de jaarlijks transfers vanuit Vlaanderen enkel in de Sociale Zekerheid
* Eerder werd reeds aangetoond dat ook de belasting op arbeid voor werknemers veel te hoog ligt in vergelijking met de buurlanden. Omdat wij werken opnieuw aantrekkelijker willen maken, zeker in de privésector, vinden we de daling van de lasten op arbeid belangrijker dan een snelle verlaging van de inkomensbelasting. Wij pleiten ervoor dat de sociale werknemerslasten op arbeid eveneens met 25 procent zouden dalen. Vandaag moeten werknemers 13,07 procent sociale lasten betalen op hun brutoloon. Wij willen dit geleidelijk, in een tijdsspanne van 3 tot 4 jaar verlagen met 3,27 procentpunt, zodat deze lasten zouden zakken tot onder de 10 procent. Dit zou voor de meeste werknemers neerkomen op een netto loonsverhoging van 4 procent. Ook deze operatie kan voor de economie en dus voor de werkgelegenheid een belangrijke impuls betekenen.
6. Een drastische optrekking van de pensioenen.
Meer dan 20 jaar socialistische ministers brachten dit stelsel van de regen in de drop. De veel te snelle uitstoot van oudere werknemers zet de betaalbaarheid van ons pensioenstelsel zwaar onder druk. Wij willen 55-plussers zowel financieel als via verbeterde arbeidsomstandigheden aanmoedigen om langer aan het werk te blijven. Dit moet leiden tot verhoogde pensioenen, zodat werknemers met een gemiddelde verloning zeker 70% van hun laatste loon kunnen behouden. Daarnaast willen we de minimumpensioenen optrekken tot 1.150 euro voor een alleenstaande en 1.435 euro voor een gezin en bepleiten we een welvaartsaanpassing voor alle gepensioneerden. De verplichte solidariteitsbijdrage voor gepensioneerden moet afgeschaft worden.
7. Wachtlijsten: deze keer een verkiezingsthema in plaats van beloftes.
Het sociaal beleid en het welzijnsbeleid van de Vlaamse regering, en meer bepaald de lege dozen van de kindpremie en de maximumfactuur thuiszorg (geen geld voor, worden niet uitgevoerd) in het decreet Sociale Bescherming, is beschamend. Opnieuw neemt de Vlaamse regering de belangrijkste heikele dossiers inzake wachtlijsten mee naar de volgende regering. Het onverwijld wegwerken van de wachtlijsten in de zorgsector (bijzondere jeugdzorg, gehandicaptenzorg, geestelijke gezond, ouderenzorg) moet niet enkel opnieuw een verkiezingsthema worden. Het moet ook uit de sfeer van verkiezingsbeloftes gehaald worden. Het Vlaams Belang wil duidelijke engagementen en verbindt zich ertoe al de wachtlijsten geleidelijk weg te werken op 5 jaar tijd, gedurende de periode van 1 Vlaamse regering.
Ook een echte maximumfactuur in thuis- en ouderenzorg is nu al veel te lang beloofd. De aankondigingspolitiek van CD&V, N-VA en SP.a met beloften voor een volgende legislatuur via
een conceptnota van minister Jo Vandeurzen moet het gebrek aan politieke wil camoufleren om nu werk te maken van een maximumfactuur in de thuiszorg en de residentiële ouderenzorg.
8. Kwalitatief hoogstaande zorg aan hulpbehoevende bejaarden
Deze mag niet onderhevig zijn aan besparingen of winstbejag. De Vlaamse overheid moet toezien op een hoge normenstelling en voldoende controle in de rusthuissector. Private initiatieven voor ouderenzorg mogen natuurlijk winstgevend zijn, maar moeten in de eerste plaats vertrekken vanuit maatschappelijke bewogenheid en zorgzaamheid voor ouderen van dagen. De winst mag niet gehaald worden uit elementaire basiszorg (voeding, hygiëne, ). Ook in de openbare sector blijken soms onaanvaardbare besparingen van kracht.
9. BTW-verlagingen
Taksen en BTW, maar ook de dure distributie van energie maken ongeveer twee derde van onze energiefactuur uit. Het is duidelijk dat daar ingrepen nodig zijn. Het Vlaams Belang wil dat de BTW op energie, op gas en stookolie, elektriciteit naar het basistarief van 6% komt voor de normale verbruikshoeveelheid die ieder gezin nodig heeft. Ook willen we een sociale vrijstelling per gezinslid voor de zuiveringskosten van een basishoeveelheid water.
Bron: politics.be