Voka: Kosten groene stroom en sociale politiek niet langer door elektriciteitverbruikers laten betalen.
Nu de distributienettarieven een Vlaamse in plaats van federale bevoegdheid worden, wil Voka die tarieven grondig veranderen. Zij wegen immers steeds meer op de stroomfactuur en maken nu al 44 procent uit van de totale elektriciteitsprijs. Na de staatshervorming wil Voka een ecologisch en sociaal beleid niet langer financieren via het distributienettarief. Jo Libeer, gelegeerd bestuurder van Voka: De distributienettarieven ondermijnen steeds meer de competitiviteit van ondernemingen en de koopkracht van gezinnen. De netbeheerders maken kosten voor de opkoop van certificaten, budgetmeters of andere openbare dienstverplichtingen. De groene en sociale opdrachten die netbeheerders krijgen van de Vlaamse overheid moeten worden betaald uit de algemene middelen en mogen niet langere doorgerekend worden aan de stroomverbruikers, zegt Libeer.
Groene stroom wordt betaald via de elektriciteitsfactuur: enerzijds via de groenstroombijdrage in de elektriciteitscomponent en anderzijds voor een groot stuk via het distributienettarief. Na de tarifaire periode 2009-2012 heeft men het distributietarief echter bevroren tot eind 2014. Op korte termijn is de bevriezing misschien goed, op lange termijn is het nefast omdat men de kosten doorschuift naar de toekomst en naar gezinnen en ondernemingen die de eindgebruikers zijn. Dit is pure cosmetica, geen structurele oplossing. Er wacht ons een onvermijdelijke tariefschok wanneer de tarieven ontdooien en de opgebouwde tekorten moeten doorgerekend worden, aldus nog Libeer.
Bron: politics.be
Nu de distributienettarieven een Vlaamse in plaats van federale bevoegdheid worden, wil Voka die tarieven grondig veranderen. Zij wegen immers steeds meer op de stroomfactuur en maken nu al 44 procent uit van de totale elektriciteitsprijs. Na de staatshervorming wil Voka een ecologisch en sociaal beleid niet langer financieren via het distributienettarief. Jo Libeer, gelegeerd bestuurder van Voka: De distributienettarieven ondermijnen steeds meer de competitiviteit van ondernemingen en de koopkracht van gezinnen. De netbeheerders maken kosten voor de opkoop van certificaten, budgetmeters of andere openbare dienstverplichtingen. De groene en sociale opdrachten die netbeheerders krijgen van de Vlaamse overheid moeten worden betaald uit de algemene middelen en mogen niet langere doorgerekend worden aan de stroomverbruikers, zegt Libeer.
Groene stroom wordt betaald via de elektriciteitsfactuur: enerzijds via de groenstroombijdrage in de elektriciteitscomponent en anderzijds voor een groot stuk via het distributienettarief. Na de tarifaire periode 2009-2012 heeft men het distributietarief echter bevroren tot eind 2014. Op korte termijn is de bevriezing misschien goed, op lange termijn is het nefast omdat men de kosten doorschuift naar de toekomst en naar gezinnen en ondernemingen die de eindgebruikers zijn. Dit is pure cosmetica, geen structurele oplossing. Er wacht ons een onvermijdelijke tariefschok wanneer de tarieven ontdooien en de opgebouwde tekorten moeten doorgerekend worden, aldus nog Libeer.
Bron: politics.be