Sedert december 2012 voert de alliantie tussen de particratie en de media zonder ophouden een lastercampagne tegen de Belgische dynastie. Ditmaal zijn de Koning en zijn jongste zoon het doelwit. De waarschijnlijke mislukking van de staatshervorming en de naderende vakantie lijken dit fenomeen te versterken.
De media en de particratie vallen opnieuw het Koningshuis en de Koning alsook Prins Laurent in het bijzonder aan.
Nooit horen we iets positiefs over het Koningshuis in de particratische pers, wat alles zegt over de intenties van zij die onophoudelijk het Koningshuis laster verspreiden over het Koningshuis.
Eerst maakte de pers op 17 juni 2013 de dagvaarding door Mevr. Delphine Boël van de Koning der Belgen, Prins Filip en Prinses Astrid voor de rechtbank van eerste aanleg wereldkundig voor een zaak van afstamming. Op die wijze wil ze zich laten erkennen als vierde kind van de Koning. Welnu, artikel 88 van de Belgische Grondwet bepaalt dat de persoon van de Koning onschendbaar is. Hij zal dus niet voor een rechtbank verschijnen. Prins Filip en Prinses Astrid hebben het recht hun medewerking aan deze procedure te weigeren. Bovendie bestaat het recht op een vaderschapstest niet in het Belgisch recht. Men kan zich dan ook vragen stellen aangaande de motieven van deze vrouw die een vordering instelt waarvan ze weet dat ze die zal verliezen. Verkreeg ze de hulp van een separatistische partij ? De vraagt verdient om gesteld te worden.
Wat er ook van zij, we zien geen enkel probleem: het gaat hier om een privé-aangelegenheid.
Op 18 juni 2013, vernamen we via de pers dat Prins Laurent ingegaan was ope en uitnodiging van Keren Kayemet, een NGO die zich bezighoudt met hernieuwbare technologieën. De Prins is op privébezoek naar Israël gegaan waar de organisatie hem een diploma verleend heeft voor zijn geleverde werk en hem gevraagd heeft om met het te mogen samenwerken. Er zijn zeker sommigen die menen dat Keren Kayemet ook een zionistische organisatie is, maar dat heeft het Ministerie van Buitenlandse Zaken de Prins de toelating te geven om naar Israël te reizen.
De Syrische president Assad-Le président syrien Assad
De republikeinse Eva Brems van Groen was bij de eersten die zich verontwaardigden. Op die manier heeft ze zonder twijfel een wereldprimeur gecreëerd door zich als eerste ecologiste te verzetten tegen het planten van bomen! We merken bovendien op dat zowel de Belgische politici Yves Leterme en Kris Peeters als de Amerikaanse president Bill Clinton en de Duitse kanselier Angela Merkel al bomen voor deze organisatie hebben geplant. We hebben toen niet de minste kritiek gehoord! Overigens is een zekere Filip Dewinter van het separatistische Vlaams Belang zonet op bezoek geweest bij Assad, de nationalistische president van Syrië. De Belgische media hebben hem niet bekritiseerd omwille van dit feit, wel integendeel. We moeten bovendien vaststellen dat in België de zogenaamde traditionele politici, de eerste minister inbegrepen, zich volgzaam naar het adagium eigen volk eerst schikken. Ze breken immers als goede nationalisten het land verder af. Vanuit ideologisch standpunt bevinden ze zich dus op dezelfde golflengte als de zionisten. Met welk recht bekritiseren ze dan Prins Laurent?
Beseft de particratie overigens reeds dat door de dotaties af te schaffen het de prinsen en prinsessen vrij staat om zich in te laten met politieke projecten ?
In plaats van de Koninklijke Familie onophoudelijk aan te vallen, zou de pers die door de machtswellustige particratie gesubsidieerd wordt ons beter de rampzalige gevolgen van de zesde « staatshervorming » uitleggen. Door de splitsing van de kinderbijslagen, een maatregel die deel uitmaakt van deze « hervorming », zullen de kinderen anders behandeld worden naar gelang de drie gewesten van België waar ze wonen. Of de kinderen wettelijk of niet wettelijk zijn, maakt wat dat betreft niet veel uit. Is het dit soort rechtschapenheid dat de particratie aan de koningshuis wil opleggen?
Bron: politics.be
De media en de particratie vallen opnieuw het Koningshuis en de Koning alsook Prins Laurent in het bijzonder aan.
Nooit horen we iets positiefs over het Koningshuis in de particratische pers, wat alles zegt over de intenties van zij die onophoudelijk het Koningshuis laster verspreiden over het Koningshuis.
Eerst maakte de pers op 17 juni 2013 de dagvaarding door Mevr. Delphine Boël van de Koning der Belgen, Prins Filip en Prinses Astrid voor de rechtbank van eerste aanleg wereldkundig voor een zaak van afstamming. Op die wijze wil ze zich laten erkennen als vierde kind van de Koning. Welnu, artikel 88 van de Belgische Grondwet bepaalt dat de persoon van de Koning onschendbaar is. Hij zal dus niet voor een rechtbank verschijnen. Prins Filip en Prinses Astrid hebben het recht hun medewerking aan deze procedure te weigeren. Bovendie bestaat het recht op een vaderschapstest niet in het Belgisch recht. Men kan zich dan ook vragen stellen aangaande de motieven van deze vrouw die een vordering instelt waarvan ze weet dat ze die zal verliezen. Verkreeg ze de hulp van een separatistische partij ? De vraagt verdient om gesteld te worden.
Wat er ook van zij, we zien geen enkel probleem: het gaat hier om een privé-aangelegenheid.
Op 18 juni 2013, vernamen we via de pers dat Prins Laurent ingegaan was ope en uitnodiging van Keren Kayemet, een NGO die zich bezighoudt met hernieuwbare technologieën. De Prins is op privébezoek naar Israël gegaan waar de organisatie hem een diploma verleend heeft voor zijn geleverde werk en hem gevraagd heeft om met het te mogen samenwerken. Er zijn zeker sommigen die menen dat Keren Kayemet ook een zionistische organisatie is, maar dat heeft het Ministerie van Buitenlandse Zaken de Prins de toelating te geven om naar Israël te reizen.
De Syrische president Assad-Le président syrien Assad
De republikeinse Eva Brems van Groen was bij de eersten die zich verontwaardigden. Op die manier heeft ze zonder twijfel een wereldprimeur gecreëerd door zich als eerste ecologiste te verzetten tegen het planten van bomen! We merken bovendien op dat zowel de Belgische politici Yves Leterme en Kris Peeters als de Amerikaanse president Bill Clinton en de Duitse kanselier Angela Merkel al bomen voor deze organisatie hebben geplant. We hebben toen niet de minste kritiek gehoord! Overigens is een zekere Filip Dewinter van het separatistische Vlaams Belang zonet op bezoek geweest bij Assad, de nationalistische president van Syrië. De Belgische media hebben hem niet bekritiseerd omwille van dit feit, wel integendeel. We moeten bovendien vaststellen dat in België de zogenaamde traditionele politici, de eerste minister inbegrepen, zich volgzaam naar het adagium eigen volk eerst schikken. Ze breken immers als goede nationalisten het land verder af. Vanuit ideologisch standpunt bevinden ze zich dus op dezelfde golflengte als de zionisten. Met welk recht bekritiseren ze dan Prins Laurent?
Beseft de particratie overigens reeds dat door de dotaties af te schaffen het de prinsen en prinsessen vrij staat om zich in te laten met politieke projecten ?
In plaats van de Koninklijke Familie onophoudelijk aan te vallen, zou de pers die door de machtswellustige particratie gesubsidieerd wordt ons beter de rampzalige gevolgen van de zesde « staatshervorming » uitleggen. Door de splitsing van de kinderbijslagen, een maatregel die deel uitmaakt van deze « hervorming », zullen de kinderen anders behandeld worden naar gelang de drie gewesten van België waar ze wonen. Of de kinderen wettelijk of niet wettelijk zijn, maakt wat dat betreft niet veel uit. Is het dit soort rechtschapenheid dat de particratie aan de koningshuis wil opleggen?
Bron: politics.be