Wat lezen we in den Knack:
De coronacrisis legt alweer een aantal institutionele pijnpunten bloot.
De ongebreidelde federalisering normaliseert bovendien het populisme, nationalisme en de xenofobie. Gevoegd bij de versnippering van het partijlandschap, die overal in Europa de laatste decennia opgeld maakt, bemoeilijkt dit de vorming van een Belgische regering. Dat is geen louter binnenlands probleem, maar beïnvloedt ook de perceptie van het buitenland op België. Onze verlaagde kredietwaardigheid in 2011 was er een rechtstreeks gevolg van. En tijdens de voorbije regeringsonderhandeling ging er wederom kostbare tijd verloren. De federale regering verkeerde in lopende zaken en werd bijna volledig verrast door de omvang van de coronacrisis.
Zo'n federale impasse, die een tastbare invloed heeft op de welvaart en de gezondheid van elke Belg, wordt versterkt door een dynamiek die vanuit de deelstaten uitgaat. Coalities in deelgebieden, die vaak eerder gevormd zijn, vertonen immers de neiging om hun beleid op Belgisch niveau te willen doorzetten. Wanneer die asymmetrisch zijn, kunnen wrijvingen ontstaan. In andere federale landen zijn er natuurlijk ook meerdere bestuursniveaus, maar daar is de nefaste polarisering tussen twee grote deelstaten afwezig.
Naar een coherent Belgisch en Europees verhaal
Het is natuurlijk niet onlogisch dat partijen in het kleine België op elk niveau hetzelfde beleid willen voeren. Al is de vraag dan waarom het federalisme eigenlijk nodig is. Zou het niet aangewezen zijn op termijn te streven naar een afgeslankte overheid, kortom naar een enkele regering en parlement voor het hele land? Temeer daar op crisismomenten een eensgezind optreden letterlijk van levensbelang is. Het spreekt vanzelf dat taalnationalisten - die zelf uiteraard geen belang hebben bij een performant Belgisch niveau - de huidige chaotische situatie aangrijpen om een staatshervorming met nog méér splitsingen te eisen. Het gevolg is het in stand houden van een vicieuze cirkel. Want hoe meer men splitst, hoe meer verschillen men creëert. En hoe meer verschillen men creëert, hoe meer men splitst.
Zou het niet aangewezen zijn op termijn te streven naar een afgeslankte overheid, kortom naar een enkele regering en parlement voor het hele land?
https://www.knack.be/nieuws/belgie/d...n-1593865.html
Check de naam van de laatste ondertekenaar...
:rofl:
De coronacrisis legt alweer een aantal institutionele pijnpunten bloot.
De ongebreidelde federalisering normaliseert bovendien het populisme, nationalisme en de xenofobie. Gevoegd bij de versnippering van het partijlandschap, die overal in Europa de laatste decennia opgeld maakt, bemoeilijkt dit de vorming van een Belgische regering. Dat is geen louter binnenlands probleem, maar beïnvloedt ook de perceptie van het buitenland op België. Onze verlaagde kredietwaardigheid in 2011 was er een rechtstreeks gevolg van. En tijdens de voorbije regeringsonderhandeling ging er wederom kostbare tijd verloren. De federale regering verkeerde in lopende zaken en werd bijna volledig verrast door de omvang van de coronacrisis.
Zo'n federale impasse, die een tastbare invloed heeft op de welvaart en de gezondheid van elke Belg, wordt versterkt door een dynamiek die vanuit de deelstaten uitgaat. Coalities in deelgebieden, die vaak eerder gevormd zijn, vertonen immers de neiging om hun beleid op Belgisch niveau te willen doorzetten. Wanneer die asymmetrisch zijn, kunnen wrijvingen ontstaan. In andere federale landen zijn er natuurlijk ook meerdere bestuursniveaus, maar daar is de nefaste polarisering tussen twee grote deelstaten afwezig.
Naar een coherent Belgisch en Europees verhaal
Het is natuurlijk niet onlogisch dat partijen in het kleine België op elk niveau hetzelfde beleid willen voeren. Al is de vraag dan waarom het federalisme eigenlijk nodig is. Zou het niet aangewezen zijn op termijn te streven naar een afgeslankte overheid, kortom naar een enkele regering en parlement voor het hele land? Temeer daar op crisismomenten een eensgezind optreden letterlijk van levensbelang is. Het spreekt vanzelf dat taalnationalisten - die zelf uiteraard geen belang hebben bij een performant Belgisch niveau - de huidige chaotische situatie aangrijpen om een staatshervorming met nog méér splitsingen te eisen. Het gevolg is het in stand houden van een vicieuze cirkel. Want hoe meer men splitst, hoe meer verschillen men creëert. En hoe meer verschillen men creëert, hoe meer men splitst.
Zou het niet aangewezen zijn op termijn te streven naar een afgeslankte overheid, kortom naar een enkele regering en parlement voor het hele land?
https://www.knack.be/nieuws/belgie/d...n-1593865.html
Check de naam van de laatste ondertekenaar...
:rofl: