Ik heb hier verschillende draden gelezen over de zin (en vooral over de onzin) van een monarchie in de 21ste eeuw. Ik zou er even wat bedenkingen willen bij plaatsen, want ik ben ergens van mening dat men zich van doelwit vergist.
Eerst de vraag: wat is een monarchie eigenlijk ? In het Ancien Regime was dat duidelijk: de monarch was de eigenaar van de staat (of WAS de staat, zoals Lodewijk XIV het duidelijk stelde), en beschouwde dus niet alleen het staatsapparaat, maar ook de ganse NATIE (heel belangrijk om het onderscheid te maken tussen de staat en de natie) als zijn persoonlijk bezit. Het recht daartoe kwam officieel van God. Roy de Droit Divin. In realiteit kwam dat omdat hij over het geweldsmonopolie beschikte, nadat het feodale systeem opgedoekt was. Een monarchie veronderstelt ook een familiebezit, en het doorgeven van de fakkel van vader op zoon of ouder op kind.
Er zijn niet veel zulke regimes meer. Wat er het kortste bij komt zijn absolute dictaturen, maar zelfs daar geldt de Droit Divin niet meer, en steunt alles op het geweldsmonopolie en voldoende corruptie onder een deel van de burgers die hun voordeel vinden in de situatie. Hoewel er officieel geen dynastie is, wordt daar ook vaak de macht doorgegeven van vader op zoon, tenzij het volk er korte metten mee maakt.
Zulke expliciet totalitaire regimes zijn tegenwoordig niet meer in de mode, vooral in de westerse wereld.
Wat is een monarchie dus, als het geen monarchie is de droit divin en dus geen absolute dictatuur ?
Het andere uiterste is gewoon het dynastisch doorgeven van een titel, zonder de minste staatskundige inhoud. Zo is er nog altijd een pippo die denkt dat hij de koning van Frankrijk is, enfin, le Duc de Bourgogne, die normaal de troonsopvolger van Lodewijk de zeventiende moet zijn, maar die maakt dat maar zichzelf en zijn beperkte fanclub wijs.
Een monarchie op zich is dus geen probleem. Mensen die zichzelf uitroepen tot koning (van niks), die doen niemand kwaad, en moeten in het ergste geval geïnterneerd worden. Er is niet veel verschil tussen iemand die "koning van niks" is, of ene die denkt dat hij Napoleon is.
In welke mate is een monarchie dus problematisch in moderne tijden ? Een monarchie is enkel maar problematisch in de mate dat ze de burgerlijke vrijheden aantast. Dat kan enkel maar door het gebruik van (potentieel of reeel) geweld, of door het corromperen van de regels van wederzijdse overeenstemming.
Bijvoorbeeld door belastingsgeld op te doen, want dat zijn middelen die van de burger gestolen worden. Of door te interfereren met het regelmakende proces (de wetgevende of erger nog, de uitvoerende en rechterlijke macht).
Het is juist dat de Belgische monarchie daar EEN HEEL KLEIN BEETJE schuldig aan is. Maar in vergelijking met de ENORME inbreuken op de burgerlijke vrijheden die de REST VAN DE STAAT pleegt, is het kattenpisje vrijheidsberoving gepleegd door de Belgische vorsten maar klein. Toegegeven, het zou beter zijn dat er geen was, maar het is maar probleem nummer 558 op een waslijst waar nummer 1 van is: de corruptie van het staatsapparaat met zijn onmenselijke fiscale dieverij om de onproductieven te bevoordeligen op kap van de productieven. Dat niet enkel een probleem is van de Belgische staat. De meeste sociaal-democratieen lijden er geweldig aan.
Eerst de vraag: wat is een monarchie eigenlijk ? In het Ancien Regime was dat duidelijk: de monarch was de eigenaar van de staat (of WAS de staat, zoals Lodewijk XIV het duidelijk stelde), en beschouwde dus niet alleen het staatsapparaat, maar ook de ganse NATIE (heel belangrijk om het onderscheid te maken tussen de staat en de natie) als zijn persoonlijk bezit. Het recht daartoe kwam officieel van God. Roy de Droit Divin. In realiteit kwam dat omdat hij over het geweldsmonopolie beschikte, nadat het feodale systeem opgedoekt was. Een monarchie veronderstelt ook een familiebezit, en het doorgeven van de fakkel van vader op zoon of ouder op kind.
Er zijn niet veel zulke regimes meer. Wat er het kortste bij komt zijn absolute dictaturen, maar zelfs daar geldt de Droit Divin niet meer, en steunt alles op het geweldsmonopolie en voldoende corruptie onder een deel van de burgers die hun voordeel vinden in de situatie. Hoewel er officieel geen dynastie is, wordt daar ook vaak de macht doorgegeven van vader op zoon, tenzij het volk er korte metten mee maakt.
Zulke expliciet totalitaire regimes zijn tegenwoordig niet meer in de mode, vooral in de westerse wereld.
Wat is een monarchie dus, als het geen monarchie is de droit divin en dus geen absolute dictatuur ?
Het andere uiterste is gewoon het dynastisch doorgeven van een titel, zonder de minste staatskundige inhoud. Zo is er nog altijd een pippo die denkt dat hij de koning van Frankrijk is, enfin, le Duc de Bourgogne, die normaal de troonsopvolger van Lodewijk de zeventiende moet zijn, maar die maakt dat maar zichzelf en zijn beperkte fanclub wijs.
Een monarchie op zich is dus geen probleem. Mensen die zichzelf uitroepen tot koning (van niks), die doen niemand kwaad, en moeten in het ergste geval geïnterneerd worden. Er is niet veel verschil tussen iemand die "koning van niks" is, of ene die denkt dat hij Napoleon is.
In welke mate is een monarchie dus problematisch in moderne tijden ? Een monarchie is enkel maar problematisch in de mate dat ze de burgerlijke vrijheden aantast. Dat kan enkel maar door het gebruik van (potentieel of reeel) geweld, of door het corromperen van de regels van wederzijdse overeenstemming.
Bijvoorbeeld door belastingsgeld op te doen, want dat zijn middelen die van de burger gestolen worden. Of door te interfereren met het regelmakende proces (de wetgevende of erger nog, de uitvoerende en rechterlijke macht).
Het is juist dat de Belgische monarchie daar EEN HEEL KLEIN BEETJE schuldig aan is. Maar in vergelijking met de ENORME inbreuken op de burgerlijke vrijheden die de REST VAN DE STAAT pleegt, is het kattenpisje vrijheidsberoving gepleegd door de Belgische vorsten maar klein. Toegegeven, het zou beter zijn dat er geen was, maar het is maar probleem nummer 558 op een waslijst waar nummer 1 van is: de corruptie van het staatsapparaat met zijn onmenselijke fiscale dieverij om de onproductieven te bevoordeligen op kap van de productieven. Dat niet enkel een probleem is van de Belgische staat. De meeste sociaal-democratieen lijden er geweldig aan.