Weeral wat. Er is blijkbaar een lacune in de wet waardoor ontslagen (opzegvergoeding) tijdens technische werkloosheid ten koste van de belastingbetaler vallen.
Het wordt ‘een Torfske doen’ genoemd.
https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20200514_04959628
Het wordt ‘een Torfske doen’ genoemd.
https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20200514_04959628
Citaat:
|
Wellicht was Wouter Torfs gewoon te eerlijk. Enkele weken geleden gaf de CEO van de gelijknamige schoenwinkelketen 24 personeelsleden hun ontslag. Daarbij deed hij een beroep op het stelsel van de technische werkloosheid: meteen betaalt de belastingbetaler de opzegtermijn. Voor de betrokken werknemers is dat een bittere pil, zij ontvangen minder dan bij normale omstandigheden. Torfs gaf toe dat hij geld uitspaarde. Hij maakte gebruik van de mogelijkheden die de wet hem gaf. Zijn voorbeeld kreeg ondertussen navolging in zoverre dat in vakbondskringen gemeenzaam over “een Torfske doen” wordt gesproken. Verschillende bedrijven – exacte cijfers zijn er niet – maken tegenwoordig hun rekening voor het postcoronatijdperk en voeren en sourdine ontslagrondes door. Tot het einde van de opzegtermijn blijft het betrokken personeelslid daarbij technisch werkloos. In het beste geval past de werkgever het verschil bij, maar dat is zeker niet de regel. |