Ik wil hier toch even in een aparte topic naar verwijzen, een interview met Maurice De Hond:
https://www.youtube.com/watch?v=E4j0T13HQSU
Velen zullen uiteraard zijn stelling al kennen, maar dit moet veel ruimer verspreid worden.
Patrick stelt hier geregeld dat maatregelen die genomen worden ofwel overbodig zijn ofwel niet ingetrokken kunnen worden. Dat geldt uiteraard niet voor maatregelen die de ziekte absoluut of quasi-absoluut zouden stoppen. Maar tot voor kort zag het ernaar uit dat de enige optie wat dat betreft zou zijn om collectief opgesloten in huis te verhongeren.
Volgens Maurice De Hond echter zijn superspread-events verantwoordelijk voor 70 ?* 80 procent van de besmettingen. Let wel: een dergelijk 'event' is niet per se een massagebeuren; ook blootstelling aan het virus in slecht geventileerde ruimtes creëert een dergelijke context. Daarnaast is ook de intensiteit van de uitstoot van de aerosols - die belangrijker zijn dan direct contact - van belang: in groep zingen in een slecht verluchte ruimte is een garantie op multi-verspreiding.
Door het vermijden van superspread-events - in de ruimere zin van het woord dus - wereldwijd gedurende een aantal maanden zou de verspreiding van het virus in theorie volkomen overwonnen worden. En wat toch over zou blijven, is de moeite niet. Daar staat tegenover dat de 1,5 meter-maatschappij in die condities kan verdwijnen. Dat betekent niets anders dan de redding van de economie (voor zover dat nog mogelijk is natuurlijk), het onmiddellijke herstel van perspectief.
Daarentegen, het huidige beleid met de nadruk op direct contact als voornaamste bron van overdracht garandeert en creëert zelf een tweede golf, naast alle economische en sociaal-psychologische schade. Ik maak hier even abstractie van de beweegredenen die je daarbij kan bedenken (De Hond houdt het op conformisme onder experts).
https://www.youtube.com/watch?v=E4j0T13HQSU
Velen zullen uiteraard zijn stelling al kennen, maar dit moet veel ruimer verspreid worden.
Patrick stelt hier geregeld dat maatregelen die genomen worden ofwel overbodig zijn ofwel niet ingetrokken kunnen worden. Dat geldt uiteraard niet voor maatregelen die de ziekte absoluut of quasi-absoluut zouden stoppen. Maar tot voor kort zag het ernaar uit dat de enige optie wat dat betreft zou zijn om collectief opgesloten in huis te verhongeren.
Volgens Maurice De Hond echter zijn superspread-events verantwoordelijk voor 70 ?* 80 procent van de besmettingen. Let wel: een dergelijk 'event' is niet per se een massagebeuren; ook blootstelling aan het virus in slecht geventileerde ruimtes creëert een dergelijke context. Daarnaast is ook de intensiteit van de uitstoot van de aerosols - die belangrijker zijn dan direct contact - van belang: in groep zingen in een slecht verluchte ruimte is een garantie op multi-verspreiding.
Door het vermijden van superspread-events - in de ruimere zin van het woord dus - wereldwijd gedurende een aantal maanden zou de verspreiding van het virus in theorie volkomen overwonnen worden. En wat toch over zou blijven, is de moeite niet. Daar staat tegenover dat de 1,5 meter-maatschappij in die condities kan verdwijnen. Dat betekent niets anders dan de redding van de economie (voor zover dat nog mogelijk is natuurlijk), het onmiddellijke herstel van perspectief.
Daarentegen, het huidige beleid met de nadruk op direct contact als voornaamste bron van overdracht garandeert en creëert zelf een tweede golf, naast alle economische en sociaal-psychologische schade. Ik maak hier even abstractie van de beweegredenen die je daarbij kan bedenken (De Hond houdt het op conformisme onder experts).