Voormalig erfgoedminister, Dirk Van Mechelen, is het niet eens met de beslissing van zijn opvolger, Geert Bourgeois, om het paviljoen van Toyo Ito in Brugge niet langer te beschermen. In 2008 heb ik het paviljoen van Toyo Ito onder andere omwille van zijn artistieke, architecturale en socio-culturele waarde beschermd. Wat mij betreft zijn de beweegredenen van toen nog altijd erg actueel, zegt Dirk Van Mechelen. Hij hoopt dat het kunstwerk elders terecht kan en niet verloren gaat.
Het paviljoen van de Japanse architect Toyo Ito werd gemaakt voor Brugge Culturele Hoofdstad 2002. In 2008 werd het door Dirk Van Mechelen opgenomen op de lijst van beschermde monumenten. Van Mechelen: Het is duidelijk dat zelfs tijdelijke constructies een belangrijke icoonwaarde kunnen krijgen. Bekendste voorbeeld daarvan is het Atomium.
Iconen niet afbreken
Van Mechelen verwijst echter ook naar tal van buitenlandse voorbeelden, zoals het paviljoen van Mies van de Rohe in Barcelona, het Philips-paviljoen van Le Corbusier of de Sonsbeek-paviljoenen van Gerrit Rietveld en Aldo Van Eyck. Het zijn stuk voor stuk iconen van de tijdelijkheid die werden afgebroken. Jaren later werd de intrinsieke waarde zo hoog ingeschat dat men plannen maakte om ze opnieuw te gaan bouwen. Dat gebeurde ook vaak in de praktijk. Ik blijf ervan overtuigd dat we dezelfde fout niet mogen maken. Beter het authentieke origineel bewaren dan ons binnen enkele decennia tevreden stellen met een kopie, vervolgt Van Mechelen.
Maar volgens Van Mechelen is er nog een bijkomend argument. Toyo Ito introduceerde heel wat nieuwe bouwtechnieken in zijn paviljoen. Veel waarnemers dachten dat die alleen op dergelijke kleine schaal zouden kunnen worden uitgevoerd. Dat blijkt niet te kloppen. Ito heeft veel van die technieken ook al gebruikt in zijn gewone realisaties en zorgde daarmee voor een nieuwe dynamiek binnen de architectuur. Niet voor niets kreeg Ito voor zijn oeuvre de belangrijkste internationale architectuurprijzen, gaat de vroegere minister verder.
Brugse stadsbestuur verantwoordelijk
Van Mechelen betreurt dat het Brusse stadsbestuur het paviljoen weg wil. Het Ito-paviljoen verdiende het om als een goed huisvader te worden beheerd, bijvoorbeeld door regelmatig onderhoudswerken uit te voeren. In de praktijk is dat echter nauwelijks gebeurd. Wat mij betreft, is het dan ook geen valabele reden om nu te gaan wijzen op de oplopende kostprijs voor het herstel van het paviljoen. Blijkbaar is die op enkele jaren tijd opgelopen van 250.000 euro tot meer dan 1 miljoen euro. Het bestuur is daar mede voor verantwoordelijk, zegt Van Mechelen. Het lijkt een beproefde strategie te worden om monumenten te laten verkommeren om ze vervolgens verwijzend naar de opgelopen restauratiekosten te laten deklasseren. Dat is een jammerlijke evolutie., zegt Van Mechelen.
Van Mechelen betreurt ook dat men geen enkele visie heeft over de toekomst van het paviljoen. Hij vreest dat het paviljoen verloren zal gaan. Dat het stadbestuur naar eigen zeggen op zoek is naar een nieuwe locatie voor het paviljoen van Toyo Ito is niet meer dan een doekje voor het bloeden. Het is maar de vraag hoe ernstig men het wel meent met een mogelijke verhuis. Niet alleen de verhuis, maar ook de herplaatsing zal veel geld kosten. Bovendien zal men na deklassering geen gebruik meer kunnen maken van premies. Er is dan ook bijzonder veel kans dat het paviljoen gedemonteerd wordt en een stille dood sterft in een of andere opslagplaats, benadrukt de volksvertegenwoordiger.
Verhuis paviljoen naar kunstenpark
Dirk Van Mechelen stelt daarom voor het paviljoen te verplaatsen naar een openlucht kunstenpark. Plaats het in openlucht tussen andere kunstwerken van wereldniveau. Ik ben ervan overtuigd dat bijvoorbeeld het Antwerpse Middelheimmuseum dergelijk werk van wereldniveau graag in haar collectie zal opnemen, besluit de voormalig erfgoedminister.
VOOR MEER INFORMATIE
Dirk Van Mechelen, Vlaams Volksvertegenwoordiger Open Vld
Bron: politics.be
Het paviljoen van de Japanse architect Toyo Ito werd gemaakt voor Brugge Culturele Hoofdstad 2002. In 2008 werd het door Dirk Van Mechelen opgenomen op de lijst van beschermde monumenten. Van Mechelen: Het is duidelijk dat zelfs tijdelijke constructies een belangrijke icoonwaarde kunnen krijgen. Bekendste voorbeeld daarvan is het Atomium.
Iconen niet afbreken
Van Mechelen verwijst echter ook naar tal van buitenlandse voorbeelden, zoals het paviljoen van Mies van de Rohe in Barcelona, het Philips-paviljoen van Le Corbusier of de Sonsbeek-paviljoenen van Gerrit Rietveld en Aldo Van Eyck. Het zijn stuk voor stuk iconen van de tijdelijkheid die werden afgebroken. Jaren later werd de intrinsieke waarde zo hoog ingeschat dat men plannen maakte om ze opnieuw te gaan bouwen. Dat gebeurde ook vaak in de praktijk. Ik blijf ervan overtuigd dat we dezelfde fout niet mogen maken. Beter het authentieke origineel bewaren dan ons binnen enkele decennia tevreden stellen met een kopie, vervolgt Van Mechelen.
Maar volgens Van Mechelen is er nog een bijkomend argument. Toyo Ito introduceerde heel wat nieuwe bouwtechnieken in zijn paviljoen. Veel waarnemers dachten dat die alleen op dergelijke kleine schaal zouden kunnen worden uitgevoerd. Dat blijkt niet te kloppen. Ito heeft veel van die technieken ook al gebruikt in zijn gewone realisaties en zorgde daarmee voor een nieuwe dynamiek binnen de architectuur. Niet voor niets kreeg Ito voor zijn oeuvre de belangrijkste internationale architectuurprijzen, gaat de vroegere minister verder.
Brugse stadsbestuur verantwoordelijk
Van Mechelen betreurt dat het Brusse stadsbestuur het paviljoen weg wil. Het Ito-paviljoen verdiende het om als een goed huisvader te worden beheerd, bijvoorbeeld door regelmatig onderhoudswerken uit te voeren. In de praktijk is dat echter nauwelijks gebeurd. Wat mij betreft, is het dan ook geen valabele reden om nu te gaan wijzen op de oplopende kostprijs voor het herstel van het paviljoen. Blijkbaar is die op enkele jaren tijd opgelopen van 250.000 euro tot meer dan 1 miljoen euro. Het bestuur is daar mede voor verantwoordelijk, zegt Van Mechelen. Het lijkt een beproefde strategie te worden om monumenten te laten verkommeren om ze vervolgens verwijzend naar de opgelopen restauratiekosten te laten deklasseren. Dat is een jammerlijke evolutie., zegt Van Mechelen.
Van Mechelen betreurt ook dat men geen enkele visie heeft over de toekomst van het paviljoen. Hij vreest dat het paviljoen verloren zal gaan. Dat het stadbestuur naar eigen zeggen op zoek is naar een nieuwe locatie voor het paviljoen van Toyo Ito is niet meer dan een doekje voor het bloeden. Het is maar de vraag hoe ernstig men het wel meent met een mogelijke verhuis. Niet alleen de verhuis, maar ook de herplaatsing zal veel geld kosten. Bovendien zal men na deklassering geen gebruik meer kunnen maken van premies. Er is dan ook bijzonder veel kans dat het paviljoen gedemonteerd wordt en een stille dood sterft in een of andere opslagplaats, benadrukt de volksvertegenwoordiger.
Verhuis paviljoen naar kunstenpark
Dirk Van Mechelen stelt daarom voor het paviljoen te verplaatsen naar een openlucht kunstenpark. Plaats het in openlucht tussen andere kunstwerken van wereldniveau. Ik ben ervan overtuigd dat bijvoorbeeld het Antwerpse Middelheimmuseum dergelijk werk van wereldniveau graag in haar collectie zal opnemen, besluit de voormalig erfgoedminister.
VOOR MEER INFORMATIE
Dirk Van Mechelen, Vlaams Volksvertegenwoordiger Open Vld
Bron: politics.be