Filip Dewinter kant zich tegen aanpassing wetgeving: Door islamitisch bankieren te erkennen, legitimeert men de sharia. Veel moslimgeleerden stellen dat de sharia (de islamitische wet) riba het betalen van een vooraf bepaalde vergoeding (interest) voor het gebruik van geld niet toestaat. Voor wat de spaarboekjes betreft, wordt binnen het islamitisch bankieren voorzien in een variabele vergoeding die afhangt van de opbrengsten op de beleggingen. Voor wat de kredietverschaffing betreft, staan verschillende islamitische kredietconstructies ter beschikking die kredietverschaffing zonder interest mogelijk maken. De voornaamsten zijn:
een lening in de vorm van een murâbaha-contract: de bank koopt goederen (in plaats van de koper). Later betaalt de cliënt aan de bank de koopprijs terug, vermeerderd met een vergoeding voor de diensten;
een ijara-contract: een leasing, gevolgd door kopen.
Op de kredietverlening en de beleggingen wordt toezicht gehouden door een shariaraad bestaande uit islamitische rechtsgeleerden die erop moet toezien dat de sharia wordt nageleefd.
Het probleem met deze constructies bestaat er echter in dat deze niet erkend worden door onze fiscale wetgeving en dus geen aanleiding geven tot fiscale aftrekbaarheid. Fundamentalisten doen echter inspanningen om ook in ons land het islamitisch bankieren te introduceren.
Ook in ons land blijken inmiddels opleidingen plaats te vinden voor wie wil leren islamitisch te bankieren. Op een avond waarover experten over dit thema aan het woord waren was ook gewezen minister van Financiën Didier Reynders aanwezig, die zich achteraf opgetogen toonde voor het initiatief en zich zelfs positief uitliet over de aanpassing van onze fiscale regels om de lancering van islamitische bankproducten mogelijk te maken.
Senator Filip Dewinter vroeg minister van Financiën Koen Geens via een schriftelijke vraag om een stand van zaken. De minister bevestigde in zijn antwoord dat heel wat gezinnen met allochtone roots momenteel niet overgaan tot de aankoop van een gezinswoning omdat ze het vanuit hun religieuze achtergrond moeilijk hebben met de kenmerken en modaliteiten van het traditionele hypothecaire krediet. De kredietsector onderzoekt daarom volgens de minister samen met de toezichthouders de mogelijkheid om een product te creëren dat tegemoet komt aan deze behoefte.
De minister zet bovendien de deur open voor een aanpassing van onze wetgeving. Hij stelt dat de overheid eventuele voorstellen van een alternatief voor een hypothecair krediet zonder vooringenomenheid zal bestuderen en sluit niet uit dat er een reglementair kader zou moeten worden uitgewerkt.
Filip Dewinter kant zich tegen de eender welke aanpassing van onze wetgeving om het islamitische bankieren te faciliteren:
Het is een zoveelste stap in de ontwikkeling van een parallelle moslimsamenleving binnen onze samenleving en de islamisering van Vlaanderen en Europa. Dit zou erop neerkomen dat onze wetgeving opnieuw wordt aangepast op eis van een religieuze minderheid die zich weigert te integreren in onze samenleving. De wetgeving aanpassen om het shariabankieren mogelijk te maken komt uiteindelijk neer op een islamisering van onze wetgeving. Op deze manier legitimeert men de sharia als een legitieme bron van wetgeving, terwijl de sharia veel inhumane voorschriften bevat die manifest strijdig zijn met onze democratische waarden.
Bovendien zullen het uiteindelijk internationale shariaraden zijn, bevolkt met radicale geestelijken, die zullen beslissen of een bepaald financieel product shariaconform is. Tot slot valt te vrezen dat de islamitische financiële sector die men zo stimuleert wel eens nauwe banden zou kunnen hebben met het internationale moslimfundamentalisme.
In bijlage vindt u de vraag van Filip Dewinter alsook het antwoord van de minister van Financiën.
Wim Van Osselaer
Persverantwoordelijke
Bron: politics.be
een lening in de vorm van een murâbaha-contract: de bank koopt goederen (in plaats van de koper). Later betaalt de cliënt aan de bank de koopprijs terug, vermeerderd met een vergoeding voor de diensten;
een ijara-contract: een leasing, gevolgd door kopen.
Op de kredietverlening en de beleggingen wordt toezicht gehouden door een shariaraad bestaande uit islamitische rechtsgeleerden die erop moet toezien dat de sharia wordt nageleefd.
Het probleem met deze constructies bestaat er echter in dat deze niet erkend worden door onze fiscale wetgeving en dus geen aanleiding geven tot fiscale aftrekbaarheid. Fundamentalisten doen echter inspanningen om ook in ons land het islamitisch bankieren te introduceren.
Ook in ons land blijken inmiddels opleidingen plaats te vinden voor wie wil leren islamitisch te bankieren. Op een avond waarover experten over dit thema aan het woord waren was ook gewezen minister van Financiën Didier Reynders aanwezig, die zich achteraf opgetogen toonde voor het initiatief en zich zelfs positief uitliet over de aanpassing van onze fiscale regels om de lancering van islamitische bankproducten mogelijk te maken.
Senator Filip Dewinter vroeg minister van Financiën Koen Geens via een schriftelijke vraag om een stand van zaken. De minister bevestigde in zijn antwoord dat heel wat gezinnen met allochtone roots momenteel niet overgaan tot de aankoop van een gezinswoning omdat ze het vanuit hun religieuze achtergrond moeilijk hebben met de kenmerken en modaliteiten van het traditionele hypothecaire krediet. De kredietsector onderzoekt daarom volgens de minister samen met de toezichthouders de mogelijkheid om een product te creëren dat tegemoet komt aan deze behoefte.
De minister zet bovendien de deur open voor een aanpassing van onze wetgeving. Hij stelt dat de overheid eventuele voorstellen van een alternatief voor een hypothecair krediet zonder vooringenomenheid zal bestuderen en sluit niet uit dat er een reglementair kader zou moeten worden uitgewerkt.
Filip Dewinter kant zich tegen de eender welke aanpassing van onze wetgeving om het islamitische bankieren te faciliteren:
Het is een zoveelste stap in de ontwikkeling van een parallelle moslimsamenleving binnen onze samenleving en de islamisering van Vlaanderen en Europa. Dit zou erop neerkomen dat onze wetgeving opnieuw wordt aangepast op eis van een religieuze minderheid die zich weigert te integreren in onze samenleving. De wetgeving aanpassen om het shariabankieren mogelijk te maken komt uiteindelijk neer op een islamisering van onze wetgeving. Op deze manier legitimeert men de sharia als een legitieme bron van wetgeving, terwijl de sharia veel inhumane voorschriften bevat die manifest strijdig zijn met onze democratische waarden.
Bovendien zullen het uiteindelijk internationale shariaraden zijn, bevolkt met radicale geestelijken, die zullen beslissen of een bepaald financieel product shariaconform is. Tot slot valt te vrezen dat de islamitische financiële sector die men zo stimuleert wel eens nauwe banden zou kunnen hebben met het internationale moslimfundamentalisme.
In bijlage vindt u de vraag van Filip Dewinter alsook het antwoord van de minister van Financiën.
Wim Van Osselaer
Persverantwoordelijke
Bron: politics.be