Power Rangers is 20 jaar geworden.
http://www.deredactie.be/cm/vrtnieuw...r_PowerRangers
Tijd om wat vervlogen sentimenten uit onze kinderjaren naar boven te halen :-)
Ik was altijd de zwarte ranger. Ik kan me goed voorstellen dat jongens altijd de rode wilden zijn, omwille van de leiderschap en haantje de voorste stoerdoenerij. Of misschien ook de groene ranger (later goud-witte) omwille van de exceptionaliteit. Deze ranger was een beetje een geval apart, met een ander type kostuum, betere fight-skills en natuurlijk ook een aparte zord-op-steroïden. Deze 2 figuren waren ook een stuk knapper dan de andere mannelijke figuren. Dit kan ook een rol spelen bij de "weerspiegeling en identificatie psycho toestanden" van kinderen.
Maar toch wou ik altijd de zwarte zijn. Dat heb ik altijd in mij gehad. Niet uitzonderlijk willen zijn. De middelmaat. Misschien had ik een zeer sociale instelling en dichtte ik elk lid van de groep een evenwaardige rol toe, wat kan verklaren waarom ik voor zo'n typering koos en hem als voorbeeld achtte. Het kan een verdoken wens geweest zijn dat elk lid zo zou zijn en dat dat de basis van de groep zou bepalen. Dus eerder een "één voor allen" in plaats van "allen voor één".
Misschien is hier allemaal niks van aan, en had ik gewoon een voorliefde voor de kleur zwart, zonder meer. Want nu nog altijd krijg ik verwijten uit mijn omgeving dat mijn jassen altijd zwart zijn, en mijn winterpullen ook. Mijn kleren in het algemeen zijn niet zo kleurrijk. Altijd enkelkleurig en eerder donker.
En jullie? welke kleur wilden jullie zijn?
En hier nog een leuke foto
![]()
http://www.deredactie.be/cm/vrtnieuw...r_PowerRangers
Tijd om wat vervlogen sentimenten uit onze kinderjaren naar boven te halen :-)
Ik was altijd de zwarte ranger. Ik kan me goed voorstellen dat jongens altijd de rode wilden zijn, omwille van de leiderschap en haantje de voorste stoerdoenerij. Of misschien ook de groene ranger (later goud-witte) omwille van de exceptionaliteit. Deze ranger was een beetje een geval apart, met een ander type kostuum, betere fight-skills en natuurlijk ook een aparte zord-op-steroïden. Deze 2 figuren waren ook een stuk knapper dan de andere mannelijke figuren. Dit kan ook een rol spelen bij de "weerspiegeling en identificatie psycho toestanden" van kinderen.
Maar toch wou ik altijd de zwarte zijn. Dat heb ik altijd in mij gehad. Niet uitzonderlijk willen zijn. De middelmaat. Misschien had ik een zeer sociale instelling en dichtte ik elk lid van de groep een evenwaardige rol toe, wat kan verklaren waarom ik voor zo'n typering koos en hem als voorbeeld achtte. Het kan een verdoken wens geweest zijn dat elk lid zo zou zijn en dat dat de basis van de groep zou bepalen. Dus eerder een "één voor allen" in plaats van "allen voor één".
Misschien is hier allemaal niks van aan, en had ik gewoon een voorliefde voor de kleur zwart, zonder meer. Want nu nog altijd krijg ik verwijten uit mijn omgeving dat mijn jassen altijd zwart zijn, en mijn winterpullen ook. Mijn kleren in het algemeen zijn niet zo kleurrijk. Altijd enkelkleurig en eerder donker.
En jullie? welke kleur wilden jullie zijn?
En hier nog een leuke foto
