Ik wil het hebben over zogenaamde 'groei'.
Anno 2013 spreekt men over groei van de economie.
Dan stel ik de vraag, wat groeit er ?
.1) De hoeveelheid fijn stof ?
.2) Het aantal uitgestorven dieren ?
.3) De hoeveelheid beton ?
.4) De schulden van overheid ?
.5) De schulden van ieder gezin ?
.6) De stress in gezinnen ?
.7) De verdere isolering en gebrek aan empathie ?
.8) Hebzucht van banken en rijke kaste ?
.9) Het aantal werklozen ?
10) Het aantal zelfmoorden ?
11) De hoeveelheid vervuiling ?
12) Het aantal gekapte bossen ten gunste van industietereinen.
13) Het aantal mensen dat zijn huishouden niet meer kan betalen ?
14) Het aantal wachtenden voor de schoolinschrijvingen ?
15) Het aantal wachtenden voor sociale woonsten ?
16) Het aantal leefloners die dumpt zijn door de RVA op het OCMW ?
17) Het aantal failissementen ?
18) De ontslagbonussen van de CEO en bankiers ?
De lijst houdt niet op.
En toch wilt men meer en meer economische groei. Alleen, alles zit tegen het plafond.
Men wilt verder concurreren maar de boel zit op zijn maximum.
Teveel aan productie, teveel aan goederen en diensten.
Wanneer gaan de economen nu eindelijk eens inzien dat een limiet
een curve begrensd ? Is men nu zo wiskundig onbekwaam dat men
het begrip limiet niet begrijpt ?
Een 'groei' is altijd relatief.
Wat een groei kan zijn op korte termijn, kan op lange termijn eigenlijk
een afname zijn.
Als er anno 2013 tientallen dieren in België met uitsterven bedreigt zijn omdat
Billy the Kid zo hoog nodig industrietereinen wilt maken om de werkgelegenheid te verzekeren, waar een paar jaar sterk vervuilende bedrijven zullen komen in sommige gevallen, maar dat een decenia later blijkt dat die tereinen nutteloos zijn omdat er geen werkplaatsen aangeboden worden doordat de fabrieken vol geautomatiseerd worden en intussen dat de biodiversiteit vernietigd is.
Dat lijkt me écht een cartoon uit de jaren 70 over de industriële vervuiling en onde kinderen zullen de huidige politici vervloeken voor hun geldzucht en kortzichtige ideologie.
Men moet de realiteit onder ogen zien. Er is een overaanbod van goederen en diensten en de komende decenia zal de automatisering verder en verder doorstoten tot het maken van minder arbeidsplaatsen. Dat is een heel goede zaak, want minder werk is meer vrije tijd. Alleen moet de regering beseffen dat er andere regels in het spel moeten komen om onze sociaal economische maatschappij te leiden naar welvaart.
Die welvaart is ondermeer juist het tegenovergestelde van 'groei' in de vele punten die ik net heb opgesomd.
Wanneer gaan politici eindelijk eens hun grijze massa gebruiken om te komen tot een lange termijn visie.
Anno 2013 spreekt men over groei van de economie.
Dan stel ik de vraag, wat groeit er ?
.1) De hoeveelheid fijn stof ?
.2) Het aantal uitgestorven dieren ?
.3) De hoeveelheid beton ?
.4) De schulden van overheid ?
.5) De schulden van ieder gezin ?
.6) De stress in gezinnen ?
.7) De verdere isolering en gebrek aan empathie ?
.8) Hebzucht van banken en rijke kaste ?
.9) Het aantal werklozen ?
10) Het aantal zelfmoorden ?
11) De hoeveelheid vervuiling ?
12) Het aantal gekapte bossen ten gunste van industietereinen.
13) Het aantal mensen dat zijn huishouden niet meer kan betalen ?
14) Het aantal wachtenden voor de schoolinschrijvingen ?
15) Het aantal wachtenden voor sociale woonsten ?
16) Het aantal leefloners die dumpt zijn door de RVA op het OCMW ?
17) Het aantal failissementen ?
18) De ontslagbonussen van de CEO en bankiers ?
De lijst houdt niet op.
En toch wilt men meer en meer economische groei. Alleen, alles zit tegen het plafond.
Men wilt verder concurreren maar de boel zit op zijn maximum.
Teveel aan productie, teveel aan goederen en diensten.
Wanneer gaan de economen nu eindelijk eens inzien dat een limiet
een curve begrensd ? Is men nu zo wiskundig onbekwaam dat men
het begrip limiet niet begrijpt ?
Een 'groei' is altijd relatief.
Wat een groei kan zijn op korte termijn, kan op lange termijn eigenlijk
een afname zijn.
Als er anno 2013 tientallen dieren in België met uitsterven bedreigt zijn omdat
Billy the Kid zo hoog nodig industrietereinen wilt maken om de werkgelegenheid te verzekeren, waar een paar jaar sterk vervuilende bedrijven zullen komen in sommige gevallen, maar dat een decenia later blijkt dat die tereinen nutteloos zijn omdat er geen werkplaatsen aangeboden worden doordat de fabrieken vol geautomatiseerd worden en intussen dat de biodiversiteit vernietigd is.
Dat lijkt me écht een cartoon uit de jaren 70 over de industriële vervuiling en onde kinderen zullen de huidige politici vervloeken voor hun geldzucht en kortzichtige ideologie.
Men moet de realiteit onder ogen zien. Er is een overaanbod van goederen en diensten en de komende decenia zal de automatisering verder en verder doorstoten tot het maken van minder arbeidsplaatsen. Dat is een heel goede zaak, want minder werk is meer vrije tijd. Alleen moet de regering beseffen dat er andere regels in het spel moeten komen om onze sociaal economische maatschappij te leiden naar welvaart.
Die welvaart is ondermeer juist het tegenovergestelde van 'groei' in de vele punten die ik net heb opgesomd.
Wanneer gaan politici eindelijk eens hun grijze massa gebruiken om te komen tot een lange termijn visie.