Citaat:
Op 25 april van dit jaar verscheen de laatste editie van Journaal, het eenmansblad van de Vlaamse journalist en publicist Mark Grammens, die op diezelfde dag 80 werd. Grammens schreef de voorbije decennia diepgaande analyses en oefende onrechtstreeks diepe invloed uit op de hoofdredacteuren van de grote Vlaamse kranten en de publieke opinie. Grammens wordt beschouwd als een van de pioniers van de Vlaamse zelfstandigheidsgedachte. Zijn commentaren bevinden zich op een in Vlaanderen zelden geëvenaard peil. Grammens gaf een afscheidsinterview aan Christophe Degreef van Barrière en doet daarin enkele opmerkelijke uitspraken. Over de N-VA: Het (Vlaamse) zelfstandigheidsstreven wordt bij ons opgeslorpt in politieke conflicten. (...) Een voorbeeld: herinner u de vrachtwagens vol geld waarmee de N-VA als kleine partij naar Wallonië trok om de financiële transfers van Noord naar Zuid te symboliseren. Dat was een goeie grap, een stunt. Maar zouden ze dat vandaag nog doen? Neen. Zo'n actie van zo'n kleine partij had veel invloed, men sprak er schande van. Maar er werd wel over gesproken. Nu de N-VA vandaag veel invloedrijker is geworden, twijfel ik er aan of ze dat nog zouden durven. Bijgevolg ben ik van mening dat dat de N-VA vroeger veel belangrijker was dan nu. Vroeger hadden ze minder leden en parlementairen, maar waren ze wel kernachtiger in hun boodschappen. België hield dan ook meer rekening met de N-VA voor hun massale verkiezingsoverwinning in 2010 dan daarna. Over de SP.a: Het voornaamste element waarom de linkerzijde vandaag anti-Vlaams is, is omdat ze afhankelijk is van de PS. In België is ter linkerzijde de PS de baas. De PS bepaalt welke Vlaamse socialisten regeren, welke Vlaamse socialisten carrière maken, wie benoemd wordt, etcetera. De PS benoemt, ook de Vlamingen. De dag dat de SP.A Vlaamsgezind wordt, houdt ze op machtig te zijn, houdt ze op mensen politiek te benoemen. Want de SP.A zal dan uit de machtscentra geweerd worden door de PS. En de hele culturele sector in Vlaanderen leeft nu bij gratie van het partijpolitieke socialisme. Daardoor is de SP.A anti-Vlaams. Eigenlijk is het simpel. Over de toekomst van Europa: Het is verbazingwekkend dat de publieke opinie zich neerlegt bij een Europa waarin geen enkele voorname functie verkozen is. De Europese Commissie: komt geen verkiezing aan te pas. Herman Van Rompuy: niet verkozen. Alleen het Europese parlement is een beetje democratisch, en wordt dan nog overheerst door nationale partijen met hun interne machtsverhoudingen. De publieke opinie aanvaardt dus een totaal ondemocratische toekomst. Waarom? De mythe van de Europese toekomst, het geloof in Europa dat voor welvaart zorgt, dat is zeer sterk. Maar uiteindelijk zal Europa het niet volhouden, toch niet in zijn huidige vorm. Het zal nog een tijdje duren, maar het kaartenhuisje zal vroeg of laat in elkaar storten. Europa heeft een geweldige slag gekregen door de recente crisis. En die slag zal het nooit echt te boven komen. Een tweede crisis kan Europa gewoonweg niet aan. De Europese verkiezingen van volgend jaar zullen in verschillende landen leiden tot stemmen voor anti-Europese partijen of voor veel onthoudingen. Al tijdens de jongste Europese verkiezingen heeft minder dan de helft van de burgers gestemd. Het weinige legitieme democratische van Europa zal stilletjesaan verdwijnen. Ik denk dat er een terugkeer zal plaatsvinden naar nationale machtsverhoudingen. Maar ik ga dat niet meer meemaken. Dat duurt nog een tijdje. Maar u zal dat nog wel meemaken. |
Zijn analyse over NVA is natuurlijk volledig uit de lucht gegrepen. Vroeger werden ze gezien als een bende scheenschoppende speelvolgels, nu zijn ze de grootste partij van Vlaanderen die iedere verkiezing wint.
Over SPA: zo had ik het nog niet bekeken maar het verbaasd mij geen seconde dat ze de slippendragers van de PS zijn in ruil voor macht.