Hoe erg zijn die islamisten in Mali eigenlijk?
![]()
Pas nu Frankrijk de wapens heeft opgepakt tegen de rebellen in Mali, is er internationale aandacht voor het gebied, terwijl de islamitische heilstaat hier al in april vorig jaar werd uitgeroepen. Eén van de redenen voor die desinteresse is het gebrek aan informatie: het is voor journalisten levensgevaarlijk om in het gebied te werken, waardoor bijna niemand hoort of leest wat zich er afspeelt. Susdarsan Ragvahan van de Washington Post nam het risico, en beschreef in zijn verhaal van 11 december hoe wreed het nieuwe islamistische regime is.
'Het was heet op de middag dat Fatima Al Hassan door de islamitische politie uit haar huis in de beroemde stad Timboektoe werd gesleurd. Ze werd geslagen, in een witte pick-up truck geduwd en meegenomen naar het hoofdkwartier. Daar werd ze opgesloten tot ze haar vonnis kreeg: honderd slagen met een elektriciteitssnoer.'
De vrouw had deze straf verdiend omdat ze water had gegeven aan een mannelijke bezoeker. Ze was blij dat ze op de veranda van haar huis was 'betrapt'. 'Als het in de buurt van de slaapkamer zou zijn geweest, hadden ze ons ter plekke doodgeschoten', zegt ze tegen de Washington Post.
Mensenrechtenactivisten, de Verenigde Naties en de regering van Mali maken zich allemaal zorgen over de ontwikkelingen in het gebied dat nu bijna een jaar bezet is door de islamisten, en die angst wordt bevestigd door de verhalen van de inwoners die zijn weggevlucht naar andere delen van het land, zoals Fatima Al Hassan.
'Ze vertellen dat de islamisten vrouwen verkrachten en hen tot huwelijken dwingen, en dat ze kinderen rekruteren om voor hen te vechten', staat in het stuk van de Washington Post. 'Normale sociale interactie wordt gezien als een belediging van hun interpretatie van de islam en wordt ijverig afgestraft door islamitische gerechtshoven en een politiemacht die steeds systematischer en minder flexibel wordt.'
Oren afsnijden
Dat ondervond de vijftienjarige Mariam Conate die naar het huis van haar oom in Timboektoe liep en vergat haar gezicht volledig te bedekken. Ze werd aangehouden en met de kolf van een geweer geslagen. Daarna werd ze opgesloten in het hoofdkwartier van de politie, en hoorde ze hoe over haar lot gediscussieerd werd. De ene agent wilde haar oren afsnijden, de ander wilde haar naar de gevangenis sturen waar zes van haar vriendinnen waren verkracht. Ze was bang dat ze zou worden gedwongen te trouwen met een militant, iets dat haar nichtje onlangs was overkomen.
Mariam werd uiteindelijk vrijgelaten omdat haar neef tussenbeide kwam, die een van de islamisten kende. Enkele dagen later is het meisje gevlucht naar Segou, in het zuiden van Mali.
Als het om seks gaat, hebben de rebellen voor zichzelf een maas in het net gevonden: 'Ze moedigen hun strijders aan om met meisjes en vrouwen te trouwen, waarvan sommigen pas tien jaar oud zijn. Dat gebeurt vaak met de loop van het geweer op het hoofd van het meisje gericht. Na de seks, wordt er snel gescheiden. In een extreem geval werd een meisje in Timboektoe gedwongen op één nacht met zes strijders 'te trouwen', zo werd bericht in een van de grootste kranten van Mali.'
In sommige delen van het noorden zouden de islamisten zich soepeler opstellen tegenover de lokale bevolking omdat ze van dezelfde stam afkomstig zijn, maar Timboektoe is in handen van de grootste hardliners van alle drie de rebellengroeperingen die met elkaar samenwerken, waaronder een groep die voornamelijk bestaat uit buitenlandse strijders. Kappers mogen geen baarden meer scheren, affiches met afbeeldingen van rappers worden wit geverfd, mensen krijgen zweepslagen als ze een glas bier hebben gedronken en bij dieven worden handen afgehakt.
'Dit', zouden de rebellen tegen een van de slachtoffers hebben gezegd, 'is de straf die God voor jou heeft gekozen.'
Bron
______________________________________________
Deze religieuze waanzin moet niet enkel in Mali gestopt worden, maar liefst in heel de wereld.
Pas nu Frankrijk de wapens heeft opgepakt tegen de rebellen in Mali, is er internationale aandacht voor het gebied, terwijl de islamitische heilstaat hier al in april vorig jaar werd uitgeroepen. Eén van de redenen voor die desinteresse is het gebrek aan informatie: het is voor journalisten levensgevaarlijk om in het gebied te werken, waardoor bijna niemand hoort of leest wat zich er afspeelt. Susdarsan Ragvahan van de Washington Post nam het risico, en beschreef in zijn verhaal van 11 december hoe wreed het nieuwe islamistische regime is.
'Het was heet op de middag dat Fatima Al Hassan door de islamitische politie uit haar huis in de beroemde stad Timboektoe werd gesleurd. Ze werd geslagen, in een witte pick-up truck geduwd en meegenomen naar het hoofdkwartier. Daar werd ze opgesloten tot ze haar vonnis kreeg: honderd slagen met een elektriciteitssnoer.'
De vrouw had deze straf verdiend omdat ze water had gegeven aan een mannelijke bezoeker. Ze was blij dat ze op de veranda van haar huis was 'betrapt'. 'Als het in de buurt van de slaapkamer zou zijn geweest, hadden ze ons ter plekke doodgeschoten', zegt ze tegen de Washington Post.
Mensenrechtenactivisten, de Verenigde Naties en de regering van Mali maken zich allemaal zorgen over de ontwikkelingen in het gebied dat nu bijna een jaar bezet is door de islamisten, en die angst wordt bevestigd door de verhalen van de inwoners die zijn weggevlucht naar andere delen van het land, zoals Fatima Al Hassan.
'Ze vertellen dat de islamisten vrouwen verkrachten en hen tot huwelijken dwingen, en dat ze kinderen rekruteren om voor hen te vechten', staat in het stuk van de Washington Post. 'Normale sociale interactie wordt gezien als een belediging van hun interpretatie van de islam en wordt ijverig afgestraft door islamitische gerechtshoven en een politiemacht die steeds systematischer en minder flexibel wordt.'
Oren afsnijden
Dat ondervond de vijftienjarige Mariam Conate die naar het huis van haar oom in Timboektoe liep en vergat haar gezicht volledig te bedekken. Ze werd aangehouden en met de kolf van een geweer geslagen. Daarna werd ze opgesloten in het hoofdkwartier van de politie, en hoorde ze hoe over haar lot gediscussieerd werd. De ene agent wilde haar oren afsnijden, de ander wilde haar naar de gevangenis sturen waar zes van haar vriendinnen waren verkracht. Ze was bang dat ze zou worden gedwongen te trouwen met een militant, iets dat haar nichtje onlangs was overkomen.
Mariam werd uiteindelijk vrijgelaten omdat haar neef tussenbeide kwam, die een van de islamisten kende. Enkele dagen later is het meisje gevlucht naar Segou, in het zuiden van Mali.
Als het om seks gaat, hebben de rebellen voor zichzelf een maas in het net gevonden: 'Ze moedigen hun strijders aan om met meisjes en vrouwen te trouwen, waarvan sommigen pas tien jaar oud zijn. Dat gebeurt vaak met de loop van het geweer op het hoofd van het meisje gericht. Na de seks, wordt er snel gescheiden. In een extreem geval werd een meisje in Timboektoe gedwongen op één nacht met zes strijders 'te trouwen', zo werd bericht in een van de grootste kranten van Mali.'
In sommige delen van het noorden zouden de islamisten zich soepeler opstellen tegenover de lokale bevolking omdat ze van dezelfde stam afkomstig zijn, maar Timboektoe is in handen van de grootste hardliners van alle drie de rebellengroeperingen die met elkaar samenwerken, waaronder een groep die voornamelijk bestaat uit buitenlandse strijders. Kappers mogen geen baarden meer scheren, affiches met afbeeldingen van rappers worden wit geverfd, mensen krijgen zweepslagen als ze een glas bier hebben gedronken en bij dieven worden handen afgehakt.
'Dit', zouden de rebellen tegen een van de slachtoffers hebben gezegd, 'is de straf die God voor jou heeft gekozen.'
Bron
______________________________________________
Deze religieuze waanzin moet niet enkel in Mali gestopt worden, maar liefst in heel de wereld.