Eindelijk zinnige praat omtrent de Belgische migratiepolitiek.
Niet toevallig komt die uit de N-VA hoek.
Hier te lezen
Niet toevallig komt die uit de N-VA hoek.
Citaat:
Uit de Vlaamse Migratie- en Integratiemonitor 2013 blijkt - niet voor het eerst - dat de Vlaming een zeer negatief beeld heeft over migratie. Maar liefst 47 procent van de Vlamingen is ervan overtuigd dat migranten "hier komen profiteren van onze sociale zekerheid". Ongeveer de helft van de Vlamingen wil het liefst wonen in "een buurt met bijna alleen mensen van Belgische afkomst". We kunnen deze cijfers afdoen als een toonbeeld van het diepgewortelde racisme bij de gemiddelde Vlaming, de bange blanke man die zich superieur voelt. Of we kunnen dit voorstellen als de Vlaming die de migrant feilloos doorziet en ontmaskert. Het zijn toch gewoon allemaal profiteurs, mijnheer. Beide oppervlakkige stellingen staan in de weg van een volledige analyse en een coherente totaalaanpak van het migratiebeleid. Dit heeft niets te maken met een tegenstelling tussen 'goede Vlamingen' en 'slechte migranten', of omgekeerd. Dit heeft alles te maken met een politieke mislukking. Een grondige studie van de cijfers leert immers dat het Belgische migratiebeleid op een aantal cruciale punten gefaald heeft en blijft falen. Met de verstrenging van de gezinshereniging en de aanpak van de snel-Belg-wet zijn weliswaar een aantal acute problemen aangepakt, maar fundamenteel blijft het migratiebeleid verkeerde keuzes maken. Passieve migratie Slechts 42,7 procent van de niet-EU migranten in België heeft een job - geen enkel ander Europees land doet het slechter. De oorzaak ligt bij de politiek: België blijft eenzijdig terugvallen op passieve migratie via gezinshereniging, regularisatie en asiel. In andere landen legt men daarentegen veel sterker de nadruk op actieve en productieve migratie, via arbeids- en studiemigratie. In België moeten we vaststellen dat slechts een fractie van de migranten een vergunning krijgt op basis van hun werk of studie. België heeft bovendien jarenlang nagelaten een duidelijk inburgeringbeleid te voeren. Integratie is cruciaal voor succesvolle migratie, maar lange tijd wou men niet weten van strikte inburgeringsvoorwaarden en aandacht voor de kennis van het Nederlands. Daar betalen we nog altijd een prijs voor. Het is belangrijk om een degelijk en breed onthaalbeleid op poten te zetten dat integratie op sociaal, cultureel en economisch gebied mogelijk maakt. Op Vlaams niveau maakt minister Bourgeois daar nu werk van, maar er was een zeer lange achterstand in te halen. Twee grote punten Hoe moet het dan wel? Op twee grote punten is onmiddellijke actie noodzakelijk. Ten eerste moet de instroom worden beperkt en moeten we duidelijker de nadruk leggen op een rechtvaardig terugkeerbeleid. Het beleid moet worden gericht op actieve en productieve migratie, in lijn met het Europees gemiddelde. Ten tweede moet bij de instroom veel sterker de nadruk liggen op inburgering. We hebben te lang laten begaan, vaak vanuit een naïef multiculturalisme. Het resultaat is een verdeelde samenleving. De grote slachtoffers daarvan zijn eerst en vooral de migranten zelf. We kunnen van migratie opnieuw een gemeenschapsvormend en positief verhaal maken, maar enkel als we durven inzetten op een verplicht en diepgaand inburgeringstraject bij de instroom van migranten. In de tweeledige Belgische realiteit, met aan beide kanten van de taalgrens heel andere meerderheidsvoorkeuren, is een maatschappelijk gedragen beleid alleen mogelijk na de regionalisering van de bevoegdheid migratie. Pas dan kan een slagkrachtig en correct migratiebeleid worden gevoerd, dat nauw aansluit bij de socio-economische realiteit in Vlaanderen. Pas dan kunnen Vlaanderen en Wallonië volgens eigen inzichten de inburgering van nieuwkomers organiseren. Vandaag is het Vlaamse beleid nog veel te veel gebonden aan het Belgische kader, een kader dat niet overeenstemt met wat de meerderheid van de Vlamingen vraagt. Enkel een confederale aanpak kan leiden naar een migratiebeleid dat niet alleen rechtvaardiger is ten opzichte van migranten, maar ook dichtbij de Vlaming staat, en niet langer aanvoelt als vreemd, ongewenst en inefficiënt. |