Hoewel het nazisme een van de best bestudeerde en fascinerende fenomenen zijn van de vorige eeuw, valt het mij op dat er weinig echt goede filmnazi's zijn. De meesten zijn ofwel historisch accuraat met een protocollaire droogte, zoals in de sfeervolle maar niet memorabele Der Untergang, ofwel eenzijdig-slecht, zoals in de meeste WOII-films (ik denk aan Spielbergs saaie Amon in Schindler's), ofwel Hollywoodesk en pover geacteerd zoals in het gedrocht Valkyrie.
Er blijft bitter weinig over. Ik denk hier aan Bronevoj's Müller en Tabakovs Schellenberg, waarbij Schellenberg zo waarheidsgetrouw was dat zijn familie een dankwoord stuurde naar de filmmakers voor het mogen herbeleven van nonkel Walther, en Müller die eigenlijk in de top tien van de grootste filmslechterikken thuishoort.
Wie ik zeker ook mocht, is Hans Landa in Tarantino's Inglorious Basterds. Tarantino is nu eenmaal het toppunt van Amerikaanse filmkunst, en Landa is een prachtig en kleurrijk archetype van een SS-man.
Wat is er nog zo?
Er blijft bitter weinig over. Ik denk hier aan Bronevoj's Müller en Tabakovs Schellenberg, waarbij Schellenberg zo waarheidsgetrouw was dat zijn familie een dankwoord stuurde naar de filmmakers voor het mogen herbeleven van nonkel Walther, en Müller die eigenlijk in de top tien van de grootste filmslechterikken thuishoort.
Wie ik zeker ook mocht, is Hans Landa in Tarantino's Inglorious Basterds. Tarantino is nu eenmaal het toppunt van Amerikaanse filmkunst, en Landa is een prachtig en kleurrijk archetype van een SS-man.
Wat is er nog zo?
