In DS van 11/01/2013 dit artikel over schaliegas in de VS:
Als dit er door komt zou de wereld er over enkele jaren heel anders kunnen uitzien.
Citaat:
|
De nieuwe Amerikaanse wereldmacht Schaliegas zet wereld op zijn kop vrijdag 11 januari 2013, 03u00 Auteur: Van onze redactrice Evita Neefs BRUSSEL - De overvloed aan Amerikaans schaliegas zet de wereld op zijn kop. Dankzij de nieuwe energiebron kunnen de VS hun status als wereldmacht behouden, voorspellen de optimisten. Geologen weten al heel lang dat uit schalie- of kleisteen gas kan worden gewonnen. Alleen ontbrak de technologie om dit op een winstgevende manier te doen. De combinatie van horizontaal boren en fracking (zie grafiek links) bracht daarin zo'n tien jaar geleden verandering. Vandaag beschikken de VS (en Canada) over gigantische gekende en ontginbare voorraden. Gas en straks ook olie uit schalie luidt een economische en geopolitieke ommekeer in, jubelen de optimisten in koor. Landen met aanzienlijke schaliegasvoorraden zullen in de concurrentie tussen staten sterker staan; de staten zonder gas zullen benadeeld zijn', zegt Robert Kaplan van de denktank Stratfor. De VS worden volgens hem een energiereus van de 21ste eeuw'. En Anne-Marie Slaughter, de gewezen directeur beleidsplanning van het ministerie van Buitenlandse Zaken, gewaagt van de belangrijkste geopolitieke trend' van het begin van de 21ste eeuw. Decennialang waren de VS genoodzaakt hun buitenlands beleid af te stemmen op de grillen van de olieproducenten. Door het schaliegas worden ze plots een stuk energie-onafhankelijker en heel wat minder kwetsbaar. Ook de Amerikaanse betalingsbalans zal er wel bij varen. Europa beschikt eveneens over schaliegasvoorraden. Maar die zijn om allerlei redenen minder gemakkelijk exploiteerbaar. Europa blijft dus voor zijn gasbevoorrading in hoge mate afhankelijk van Rusland, dat daardoor vooral op Centraal- en Oost-Europa een sterke politieke greep geeft. Daar kan echter verandering in komen met het Amerikaanse schaliegas. Ook Azië kan dankzij het schaliegas uit de VS en Australië in de Westerse invloedssfeer blijven. Het post-Amerikaanse tijdperk is dus verre van aangebroken, meent Kaplan. Ondanks alle voorspellingen. Kevin Massy, energiespecialist van denktank Brookings, gaat nog een stap verder. Hij ziet in zijn glazen bol de eerste leveringen van Amerikaans gas al toekomen in het Midden-Oosten, waar de traditionele exporteurs als Saudi-Arabië, Koeweit en de emiraten tegenwoordig geconfronteerd worden met een onstilbare honger naar energie. Verschepen Al die ontwikkelingen veronderstellen echter dat de VS schaliegas kunnen en willen exporteren. Momenteel beschikken de Amerikanen nog niet over de vereiste installaties om het gas vloeibaar te maken om het te kunnen verschepen. Bovendien is de discussie of het wel opportuun is om de kostbare energie uit te voeren, verre van beslecht. Eind vorig jaar hielden Democraat Bill Richardson en de Republikein Spencer Abraham in de Financial Times een vurig pleidooi voor export. Het kan Amerika's geopolitieke leiderschap en handelspositie versterken, menen de twee gewezen ministers van Energie. Tot de voorstanders van uitvoer behoren ook de gasproducenten. Fervente tegenstanders zijn te vinden in de industrie en bij de consumenten die vrezen dat uitvoer in eigen land opnieuw naar hogere energieprijzen zal leiden. De doorbraak in de winning van schaliegas had in de VS immers een spectaculaire daling van de gasprijs tot gevolg (zie grafiek rechts). . Economische heropleving De overvloed aan goedkope energie is bezig een herindustrialisering van de VS op gang te trekken. Voor staalproducenten en chemiebedrijven, die jarenlang tegen de krimp vochten, oogt de toekomst rozig. Ze investeren vandaag opnieuw in eigen land in plaats van hun productie naar lagelonenlanden te verkassen. Voor buitenlandse ondernemingen zullen de VS nog interessanter worden, nu het land naast lage lonen, losse reglementering en zwakke vakbonden ook nog lage energieprijzen te bieden heeft. Schaliegas kan daardoor de motor worden van een economische heropleving. Het effect van het gas is zo groot dat de macro-economen van ING België hun verwachtingen over de groei van de Amerikaanse economie in 2013 naar boven toe hebben bijgesteld', zegt Peter van den Houte van ING. Maar dan mag president Obama niet overdrijven met reglementering en moet bovendien onze transportinfrastructuur hersteld worden', zegt politoloog Keith Poole van de University of Georgia. Over de haalbaarheid van beide voorwaarden heeft hij in het huidige gepolariseerde politieke klimaat de grootste twijfels. Hij behoort tot de groep realisten die eerder geneigd zijn een domper op de feestvreugde te zetten Welke prijs betalen mens en milieu trouwens voor de energierevolutie? Schaliegas stoot wel minder gif de lucht in dan steenkool. Zo viel de emissie van broeikasgassen in het eerste kwartaal van 2012 terug tot het niveau van 1992. Dat is een veel grotere daling dan in de EU, al blijft de Europese uitstoot per ton product gevoelig lager liggen dan de Amerikaanse. Steenkool neemt nog steeds het leeuwenaandeel van de elektriciteitsproductie voor zijn rekening: 45 procent, tegenover 25 voor gas, 20 voor kernenergie, zeven voor waterkracht en twee voor windenergie (zonne-energie is verwaarloosbaar). Gas zou in de energiemix steenkool kunnen vervangen, maar daartegen verzetten de mijnbedrijven zich met al hun lobbykracht. Ecologisten zijn dan weer bang dat het goedkope gas de ontwikkeling van hernieuwbare energiebronnen zal afremmen. Op veel plekken in de VS is men trouwens niet happig op de verstoring van het landschap en de levenskwaliteit door de boringen. Bovendien is fracking niet ongevaarlijk. Om de schaliesteen te splijten en het gas te laten ontsnappen wordt immers een mengsel van water, zand en chemicaliën met zeer hoge kracht in de boorput gespoten. En die chemische stoffen veroorzaken onrust. Verhalen over bezoedeld drinkwater en ziekten gaan als een lopend vuurtje rond. |