Men kon er de laatste dagen op sommige nieuwssites niet naast kijken: Een zoveelste barbaarse groepsverkrachting in India, dit maal als straf uitgesproken door een niet legitieme rechtbank van stamoversten. De opiniestukken vlogen rond onze oren, verontwaardiging alom. Vele analyses over het ontwaken van de Indische maatschappij, over man/vrouw relaties in verre culturen, over hoe een maatschappij die onder stress staat dit gaat uitleven op zijn burgers, het is de cultuur, het is de godsdienst, werkloosheid, ...
Nu meende ik mij echter te herinneren dat het in België toch ook niet altijd rozegeur en maneschijn was: Recent werd bericht dat er ook in België 5 groepsverkrachtingen per week worden aangegeven. Dit is er bijna eentje per dag, en men zegt erbij dat een veelvoud hiervan niet worden aangegeven, en dus onbekend is. Dit zijn de groepsverkrachtingen, het aantal "gewone" verkrachtingen, in zoverre men over gewoon kan spreken, ligt een grootteorde hoger. In India zijn in 2012 25000 verkrachtingen aangegeven, voor ongeveer 1 miljard bewoners. Oftewel 250 per 10 miljoen inwoners. In datzelfde jaar zijn er in België 232 GROEPSverkrachtingen gebeurd! Oftewel, voor elke verkrachting in India gebeurt er in België eentje in groep! Het gaat er hier dus veel barbaarser aan toe, je bent als vrouw 10 keer veiliger in India dan in België.
Waarom wordt hierover eens geen opiniestukje geschreven, of gezocht achter mogelijke oorzaken? Waarom staat dit niet met grote letters in elke krant, elke dag, tot het is opgelost? Waarom moeten we verontwaardigd zijn over een groepsverkrachting in een land met 100 keer meer inwoners, duizenden kilometers van hier, terwijl hetzelfde hier bijna elke dag gebeurd, en er geen haan naar kraait?
Normaal reageer ik hier niet op, het is het zoveelste dat liever niet te veel aandacht krijgt want men zou eens kunnen gaan nadenken. Maar een week geleden is een goeie vriendin van me zelf deze statistieken gaan vergezellen, nadat ze laat na het werk thuiskwam en blijkbaar gevolgd was. Blonde langharige vrouwen en immigranten, het blijft miserie... Mijn woede was dan ook groot bij het lezen van de hypocriete bagger die hierover soms in de kranten durft te verschijnen.
Nu meende ik mij echter te herinneren dat het in België toch ook niet altijd rozegeur en maneschijn was: Recent werd bericht dat er ook in België 5 groepsverkrachtingen per week worden aangegeven. Dit is er bijna eentje per dag, en men zegt erbij dat een veelvoud hiervan niet worden aangegeven, en dus onbekend is. Dit zijn de groepsverkrachtingen, het aantal "gewone" verkrachtingen, in zoverre men over gewoon kan spreken, ligt een grootteorde hoger. In India zijn in 2012 25000 verkrachtingen aangegeven, voor ongeveer 1 miljard bewoners. Oftewel 250 per 10 miljoen inwoners. In datzelfde jaar zijn er in België 232 GROEPSverkrachtingen gebeurd! Oftewel, voor elke verkrachting in India gebeurt er in België eentje in groep! Het gaat er hier dus veel barbaarser aan toe, je bent als vrouw 10 keer veiliger in India dan in België.
Waarom wordt hierover eens geen opiniestukje geschreven, of gezocht achter mogelijke oorzaken? Waarom staat dit niet met grote letters in elke krant, elke dag, tot het is opgelost? Waarom moeten we verontwaardigd zijn over een groepsverkrachting in een land met 100 keer meer inwoners, duizenden kilometers van hier, terwijl hetzelfde hier bijna elke dag gebeurd, en er geen haan naar kraait?
Normaal reageer ik hier niet op, het is het zoveelste dat liever niet te veel aandacht krijgt want men zou eens kunnen gaan nadenken. Maar een week geleden is een goeie vriendin van me zelf deze statistieken gaan vergezellen, nadat ze laat na het werk thuiskwam en blijkbaar gevolgd was. Blonde langharige vrouwen en immigranten, het blijft miserie... Mijn woede was dan ook groot bij het lezen van de hypocriete bagger die hierover soms in de kranten durft te verschijnen.