In 1948 werd de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (UVRM) aangenomen door de Verenigde Naties. Het is een belangrijk document. Met de UVRM in de hand konden en kunnen autoritaire praktijken aan de kaak worden gesteld.
De UVRM bevat 30 artikelen. Sommige zijn onderverdeeld; in totaal kom je uit op zo'n 49 statements. Bijna ieder artikel heeft het over 'een ieder' of 'niemand', wat erop duidt dat het over individuele rechten gaat. Een enkele keer wordt de terminologie van 'allen' gebezigd, maar die heeft dan ook betrekking op 'een ieder'. Andere uitzonderingen zijn waar het gaat om het gezin en de bescherming van de band van moeder en kind. Dat vloeit min of meer voort uit de vaststelling dat kinderen bescherming en opvoeding nodig hebben en dat ouders op de eerste plaats de verantwoordelijkheid dragen.
Een grote uitzondering vormt artikel 21-3: "De wil van het volk zal de grondslag zijn van het gezag van de regering." Daar gaat het ineens niet om het individu of de bescherming van het kind, maar komt als een duveltje uit een doosje het mysterieuze 'volk' op de proppen.
Wat is een volk? Niemand weet het. Als individu word je ingedeeld bij een volk en dat heb je maar te slikken. Waar is je individueel recht?
In de praktijk is het natuurlijk voor de elite handig om het begrip volk te gebruiken. Het geeft machthebbers en machtstrevers de kans om de kaart van het 'volk' te spelen om macht te bestendigen, dan wel te veroveren.
Als we het over mensenrechten hebben, waar het belang ervan ligt in de individuele rechten die door machthebbers geaccepteerd dienen te worden, dan past een volkenrecht helemaal niet. Het legitimeert voortdurend ellende. Een groep mensen verklaart zich tot volk, omdat zij daar economisch voordeel bij denken te behalen, willen 'onafhankelijkheid' en ze beroepen zich daarbij op de mensenrechten.
Mensenrechten moeten niet over een communistisch (niet individueel) concept als volk gaan!
De UVRM bevat 30 artikelen. Sommige zijn onderverdeeld; in totaal kom je uit op zo'n 49 statements. Bijna ieder artikel heeft het over 'een ieder' of 'niemand', wat erop duidt dat het over individuele rechten gaat. Een enkele keer wordt de terminologie van 'allen' gebezigd, maar die heeft dan ook betrekking op 'een ieder'. Andere uitzonderingen zijn waar het gaat om het gezin en de bescherming van de band van moeder en kind. Dat vloeit min of meer voort uit de vaststelling dat kinderen bescherming en opvoeding nodig hebben en dat ouders op de eerste plaats de verantwoordelijkheid dragen.
Een grote uitzondering vormt artikel 21-3: "De wil van het volk zal de grondslag zijn van het gezag van de regering." Daar gaat het ineens niet om het individu of de bescherming van het kind, maar komt als een duveltje uit een doosje het mysterieuze 'volk' op de proppen.
Wat is een volk? Niemand weet het. Als individu word je ingedeeld bij een volk en dat heb je maar te slikken. Waar is je individueel recht?
In de praktijk is het natuurlijk voor de elite handig om het begrip volk te gebruiken. Het geeft machthebbers en machtstrevers de kans om de kaart van het 'volk' te spelen om macht te bestendigen, dan wel te veroveren.
Als we het over mensenrechten hebben, waar het belang ervan ligt in de individuele rechten die door machthebbers geaccepteerd dienen te worden, dan past een volkenrecht helemaal niet. Het legitimeert voortdurend ellende. Een groep mensen verklaart zich tot volk, omdat zij daar economisch voordeel bij denken te behalen, willen 'onafhankelijkheid' en ze beroepen zich daarbij op de mensenrechten.
Mensenrechten moeten niet over een communistisch (niet individueel) concept als volk gaan!