Ondernemersorganisatie Voka pleit voor meer kansen voor online hulpverlening. Zo kunnen meer mensen hulp krijgen en staat de flexibiliteit van zorg centraal. Bedrijven en zorgspelers moeten voor online hulpverlening samenwerken en kennis delen. Zo wordt de witte economie in ons land verder gestimuleerd, zegt Sofie Staelraeve van Voka. Voka lanceert het voorstel vandaag op een studieavond in Gent.
In België hebben zeven op tien gezinnen internet. Meer dan de helft van de Belgen zoekt informatie op internet vooraleer naar de dokter te gaan. En het gebruik van mobiel internet is het voorbije jaar gegroeid tot 16% van alle internetverkeer. Online vormen van hulpverlening in welzijn en gezondheid hebben dus nog ontzettende groeikansen. Hulpverleners en zorgverstrekkers zijn zich steeds meer bewust van deze mogelijkheden en zoeken naar manieren om ook online aanwezig te zijn.
Ook de overheid kan zich volgens Voka nog meer bewust zijn van de kansen voor online hulpverlening. Vlaams Minister van Welzijn Jo Vandeurzen werkt nog voor de verkiezingen aan een actieplan over online hulp. Dat is een goede eerste aanzet. Wij hopen echter dat in dit plan ook aandacht gaat naar een structurele erkenning van online hulp, naast fysieke hulp. Ook de rol die bedrijven hierbij kunnen opnemen, verdient de nodige aandacht, zegt Staelraeve.
Voka ziet ook uitdagingen voor de volgende Vlaamse regering. Volgens de werkgeversorganisatie moet die een deel van de financiering van zorg toewijzen aan die actoren die investeren in online hulp. Daarbij kan een extra stimulans gegeven worden aan actoren die ruim samenwerken. Het model kan volgens Voka dit jaar al in werking treden en moet een bouwsteen zijn in een moderne, integrale en vraaggerichte zorg. Voor online hulpverlening zijn niet meer middelen nodig, zegt Staelraeve, als we de middelen van vandaag anders en beter inzetten.
Waar voor je geld
Aan de studieavond nemen zon 100 bedrijven, onderzoekers en mensen uit de zorgsector deel. Er is in de zorgsector behoorlijk wat interesse in online hulpverlening, zegt Staelraeve. Ongeveer de helft van de spelers werken al aan online hulpverleningsvormen en wensen die ook verder uit te breiden, bijvoorbeeld via interactie en opvolging. De investeringen zijn echter groot en de kennis en de tijd ontbreken vaak om de investering te doen. De aanpak gebeurt vandaag erg gefragmenteerd en te veel in eigen beheer, vindt Staelraeve. Er is dan ook nood aan samenwerking en de technische integratie van verschillende onlinetoepassingen, zodat een volwaardige en sterke interactieve online hulp de norm en niet de uitzondering wordt. Zo zullen investeringen ook meer waar voor hun geld opleveren. Concrete domeinen waar Voka aan denkt, zijn de ouderenzorg, de geestelijke gezondheid en de huisartsenpraktijken.
Vraaggerichte zorg
Online hulpverlening maakt vraaggerichte zorg mogelijk: niet de zorgverlener staat centraal, wel de zorggebruiker. Daarnaast zijn online trajecten ook ideaal voor de opvolging van chronische en langdurige trajecten, voor preventiedoeleinden en voor het bereiken van andere doelgroepen in de zorg, bijvoorbeeld meer jongeren en mannen. Dit alles kan van erg groot belang zijn in bijvoorbeeld het bestrijden van depressies en burn out, een domein waar we in Vlaanderen heel wat betere cijfers zouden moeten kunnen scoren, zegt Staelraeve.
Nederland
Nederland kent al experimenten met de verplichte koppeling van een online component aan de klassieke hulpverlening. Helaas financierde de overheid enkel projecten en werden vernieuwers dus niet structureel beloond voor hun inspanningen, aldus Frank Schalken, oprichter van E-hulp.nl en spreker op de studieavond van Voka. We kunnen dit in Vlaanderen vermijden door heel bewust een deel van de financiering toe te wijzen aan online hulp en in te zetten op samenwerking tussen spelers (privaat en social profit) om deze moderne vorm van zorg te realiseren. Het zal de gebruiker alleen maar ten goede komen. Vandaag vergt de omschakeling naar online hulp heel wat investeringen, doordat iedereen het op eigen houtje probeert en technische kennis vaak ontbreekt. Er is er geen financieringsmodel: wie investeert, krijgt geen beloning, zegt Staelraeve. Daarvoor kan België heel wat leren uit Nederland, waar de overheid aan de klassieke zorg ook een online component koppelt, maar waar ook nog geen structurele financiering is zegt Schalken.
Groet
Frederik
Frederik Meulewaeter | Woordvoerder
Voka - Vlaams netwerk van ondernemingen
Koningsstraat 154-158
1000 Brussel
Bron: politics.be
In België hebben zeven op tien gezinnen internet. Meer dan de helft van de Belgen zoekt informatie op internet vooraleer naar de dokter te gaan. En het gebruik van mobiel internet is het voorbije jaar gegroeid tot 16% van alle internetverkeer. Online vormen van hulpverlening in welzijn en gezondheid hebben dus nog ontzettende groeikansen. Hulpverleners en zorgverstrekkers zijn zich steeds meer bewust van deze mogelijkheden en zoeken naar manieren om ook online aanwezig te zijn.
Ook de overheid kan zich volgens Voka nog meer bewust zijn van de kansen voor online hulpverlening. Vlaams Minister van Welzijn Jo Vandeurzen werkt nog voor de verkiezingen aan een actieplan over online hulp. Dat is een goede eerste aanzet. Wij hopen echter dat in dit plan ook aandacht gaat naar een structurele erkenning van online hulp, naast fysieke hulp. Ook de rol die bedrijven hierbij kunnen opnemen, verdient de nodige aandacht, zegt Staelraeve.
Voka ziet ook uitdagingen voor de volgende Vlaamse regering. Volgens de werkgeversorganisatie moet die een deel van de financiering van zorg toewijzen aan die actoren die investeren in online hulp. Daarbij kan een extra stimulans gegeven worden aan actoren die ruim samenwerken. Het model kan volgens Voka dit jaar al in werking treden en moet een bouwsteen zijn in een moderne, integrale en vraaggerichte zorg. Voor online hulpverlening zijn niet meer middelen nodig, zegt Staelraeve, als we de middelen van vandaag anders en beter inzetten.
Waar voor je geld
Aan de studieavond nemen zon 100 bedrijven, onderzoekers en mensen uit de zorgsector deel. Er is in de zorgsector behoorlijk wat interesse in online hulpverlening, zegt Staelraeve. Ongeveer de helft van de spelers werken al aan online hulpverleningsvormen en wensen die ook verder uit te breiden, bijvoorbeeld via interactie en opvolging. De investeringen zijn echter groot en de kennis en de tijd ontbreken vaak om de investering te doen. De aanpak gebeurt vandaag erg gefragmenteerd en te veel in eigen beheer, vindt Staelraeve. Er is dan ook nood aan samenwerking en de technische integratie van verschillende onlinetoepassingen, zodat een volwaardige en sterke interactieve online hulp de norm en niet de uitzondering wordt. Zo zullen investeringen ook meer waar voor hun geld opleveren. Concrete domeinen waar Voka aan denkt, zijn de ouderenzorg, de geestelijke gezondheid en de huisartsenpraktijken.
Vraaggerichte zorg
Online hulpverlening maakt vraaggerichte zorg mogelijk: niet de zorgverlener staat centraal, wel de zorggebruiker. Daarnaast zijn online trajecten ook ideaal voor de opvolging van chronische en langdurige trajecten, voor preventiedoeleinden en voor het bereiken van andere doelgroepen in de zorg, bijvoorbeeld meer jongeren en mannen. Dit alles kan van erg groot belang zijn in bijvoorbeeld het bestrijden van depressies en burn out, een domein waar we in Vlaanderen heel wat betere cijfers zouden moeten kunnen scoren, zegt Staelraeve.
Nederland
Nederland kent al experimenten met de verplichte koppeling van een online component aan de klassieke hulpverlening. Helaas financierde de overheid enkel projecten en werden vernieuwers dus niet structureel beloond voor hun inspanningen, aldus Frank Schalken, oprichter van E-hulp.nl en spreker op de studieavond van Voka. We kunnen dit in Vlaanderen vermijden door heel bewust een deel van de financiering toe te wijzen aan online hulp en in te zetten op samenwerking tussen spelers (privaat en social profit) om deze moderne vorm van zorg te realiseren. Het zal de gebruiker alleen maar ten goede komen. Vandaag vergt de omschakeling naar online hulp heel wat investeringen, doordat iedereen het op eigen houtje probeert en technische kennis vaak ontbreekt. Er is er geen financieringsmodel: wie investeert, krijgt geen beloning, zegt Staelraeve. Daarvoor kan België heel wat leren uit Nederland, waar de overheid aan de klassieke zorg ook een online component koppelt, maar waar ook nog geen structurele financiering is zegt Schalken.
Groet
Frederik
Frederik Meulewaeter | Woordvoerder
Voka - Vlaams netwerk van ondernemingen
Koningsstraat 154-158
1000 Brussel
Bron: politics.be