Van de BUB-persdienst:
---
STAATSVEILIGHEID MOET ROL TEN VOLLE KUNNEN SPELEN
![]()
STAATSVEILIGHEID MOET ROL TEN VOLLE KUNNEN SPELEN
Onlangs kwam de Staatsveiligheid in het nieuws. Uit een verslag van 17 januari jl. bleek dat de Staatsveiligheid de Scientology-kerk in Brussel zou infiltreren. Vanuit onze hoofdstad zou deze sekte immers banden proberen te leggen met Congo. Bij deze operatie kwam ook Bertin Mampaka, een lid van het Brussels parlement (CDH) in opspraak. Begin februari maakte een lid van het Vlaams Belang, Bart Debie, bekend dat hij in het verleden in opdracht van de Staatsveiligheid zijn partij bespioneerd had.
Op 2 februari 2013 raakte via een gelekt rapport dat het dagblad De Morgen publiceerde, bekend dat de Staatsveiligheid al jarenlang politici zou controleren die banden hebben met extremistische religieuze bewegingen. De N-VA vroeg toen om een parlementaire hoorzitting in aanwezigheid van de ministers van Justitie en Binnenlandse Zaken. We citeren in dat verband Ben Weyts (N-VA): In een parlementaire democratie controleert het parlement de regering en de overheidsinstellingen zoals de Staatsveiligheid. Niet andersom. Het is nochtans erg cynisch dat een partij die de Belgische parlementaire democratie wil afschaffen nu plots bekommerd is om het goede functioneren ervan.
Het gelekte rapport maakte voorts ook duidelijk wie de bestemmelingen waren van dit geheime document: de eerste minister, de vicepremiers, Vlaams minister-president Peeters, de minister van Justitie, het federaal parket, het ministerie van Buitenlandse Zaken en het Paleis. Dat de Koning de rapporten van de Staatsveiligheid kan inzien hetgeen uiteraard volkomen normaal is, gelet op het feit dat hij staatshoofd is vonden een aantal politici niet kunnen. Zo pleitte Danny Pieters (N-VA), maar ook Philippe Mahoux (PS) ervoor het aantal bestemmelingen van de rapporten te beperken lees: de Koning van de lijst te schrappen. Anders zou het risico op lekken zogezegd te groot zijn. Dat een zelfverklaarde minister-president van een deelstaat rapporten van de Staatsveiligheid toegespeeld krijgt, schijnt men dan weer normaal te vinden
Op 11 februari jl. raakte bekend dat Bart Debie, een oud-gemeenteraadslid van het VB in werkelijkheid een informant van de Staatsveiligheid was. Nochtans ontkende de administrateur-generaal van de Staatsveiligheid Alain Winants dat de organisatie partijen of politici schaduwt. Indien de overheidsdienst die essentiële taak niet uitvoert, zou dat erg zorgwekkend zijn, gelet op de anti-Belgische intenties van openlijk separatistische partijen (maar niet alleen van hen). Bovendien zou dit ook in manifeste tegenspraak zijn met eerdere verklaringen van Winants. Die stelde een week eerder: We zijn bevoegd om inlichtingen in te winnen over activiteiten die een bedreiging zijn voor de veiligheid van de staat, de democratische rechtsorde en de internationale relaties. Het spreekt vanzelf dat anti-Belgische agitatie hier deel van uitmaakt.
Verhelderend om vast te stellen is dat het pleidooi van het VB om de Staatsveiligheid op te heffen, bijgetreden wordt door de flamingantische volksvertegenwoordiger Renaat Landuyt (sp.a) en door de wallingantische senator Philippe Moureaux (PS). Die verklaarde zelfs: Toen ik minister van Justitie was, had ik nooit veel respect voor mensen die voor de Staatsveiligheid werkten. (Le Soir, 13 februari 2013). Die uitspraak van een vijand van de unitaire staat is niet verwonderlijk Landuyt wil dan weer de bevoegdheden van de Staatsveiligheid naar het federale parket overhevelen. We brengen in herinnering dat Landuyt reeds in 2004 voorstander was van een splitsing van justitie (DS, 18.05.04). Zoals gewoonlijk, onderschrijft de particratie de posities van de separatisten. Het is natuurlijk niet verwonderlijk dat de particratie zich niet om de veiligheid van de staat die ze al sedert meer dan 40 jaar opsplitst, bekommert Nochtans zet ze zo deels haar eigen veiligheid op het spel.
Politici en partijen moeten beseffen dat ze niet boven de wet staan, maar dat een rechtsstaat regels kent waaraan ze zich moeten houden. Het is dan ook niet meer dan normaal dat de Staatsveiligheid inlichtingen inwint over staatsgevaarlijke organisaties en waakt over de openbare orde, zoals dat trouwens in elk westers land het geval is. Of zijn bepaalde politici en de geviseerde Vlaams en « Waals »-nationalisten tegen de veiligheid van de Staat? Zo ja, dat ze dit dan toegeven !
---
naar de BUB-website
---
STAATSVEILIGHEID MOET ROL TEN VOLLE KUNNEN SPELEN
STAATSVEILIGHEID MOET ROL TEN VOLLE KUNNEN SPELEN
Onlangs kwam de Staatsveiligheid in het nieuws. Uit een verslag van 17 januari jl. bleek dat de Staatsveiligheid de Scientology-kerk in Brussel zou infiltreren. Vanuit onze hoofdstad zou deze sekte immers banden proberen te leggen met Congo. Bij deze operatie kwam ook Bertin Mampaka, een lid van het Brussels parlement (CDH) in opspraak. Begin februari maakte een lid van het Vlaams Belang, Bart Debie, bekend dat hij in het verleden in opdracht van de Staatsveiligheid zijn partij bespioneerd had.
Op 2 februari 2013 raakte via een gelekt rapport dat het dagblad De Morgen publiceerde, bekend dat de Staatsveiligheid al jarenlang politici zou controleren die banden hebben met extremistische religieuze bewegingen. De N-VA vroeg toen om een parlementaire hoorzitting in aanwezigheid van de ministers van Justitie en Binnenlandse Zaken. We citeren in dat verband Ben Weyts (N-VA): In een parlementaire democratie controleert het parlement de regering en de overheidsinstellingen zoals de Staatsveiligheid. Niet andersom. Het is nochtans erg cynisch dat een partij die de Belgische parlementaire democratie wil afschaffen nu plots bekommerd is om het goede functioneren ervan.
Het gelekte rapport maakte voorts ook duidelijk wie de bestemmelingen waren van dit geheime document: de eerste minister, de vicepremiers, Vlaams minister-president Peeters, de minister van Justitie, het federaal parket, het ministerie van Buitenlandse Zaken en het Paleis. Dat de Koning de rapporten van de Staatsveiligheid kan inzien hetgeen uiteraard volkomen normaal is, gelet op het feit dat hij staatshoofd is vonden een aantal politici niet kunnen. Zo pleitte Danny Pieters (N-VA), maar ook Philippe Mahoux (PS) ervoor het aantal bestemmelingen van de rapporten te beperken lees: de Koning van de lijst te schrappen. Anders zou het risico op lekken zogezegd te groot zijn. Dat een zelfverklaarde minister-president van een deelstaat rapporten van de Staatsveiligheid toegespeeld krijgt, schijnt men dan weer normaal te vinden
Op 11 februari jl. raakte bekend dat Bart Debie, een oud-gemeenteraadslid van het VB in werkelijkheid een informant van de Staatsveiligheid was. Nochtans ontkende de administrateur-generaal van de Staatsveiligheid Alain Winants dat de organisatie partijen of politici schaduwt. Indien de overheidsdienst die essentiële taak niet uitvoert, zou dat erg zorgwekkend zijn, gelet op de anti-Belgische intenties van openlijk separatistische partijen (maar niet alleen van hen). Bovendien zou dit ook in manifeste tegenspraak zijn met eerdere verklaringen van Winants. Die stelde een week eerder: We zijn bevoegd om inlichtingen in te winnen over activiteiten die een bedreiging zijn voor de veiligheid van de staat, de democratische rechtsorde en de internationale relaties. Het spreekt vanzelf dat anti-Belgische agitatie hier deel van uitmaakt.
Verhelderend om vast te stellen is dat het pleidooi van het VB om de Staatsveiligheid op te heffen, bijgetreden wordt door de flamingantische volksvertegenwoordiger Renaat Landuyt (sp.a) en door de wallingantische senator Philippe Moureaux (PS). Die verklaarde zelfs: Toen ik minister van Justitie was, had ik nooit veel respect voor mensen die voor de Staatsveiligheid werkten. (Le Soir, 13 februari 2013). Die uitspraak van een vijand van de unitaire staat is niet verwonderlijk Landuyt wil dan weer de bevoegdheden van de Staatsveiligheid naar het federale parket overhevelen. We brengen in herinnering dat Landuyt reeds in 2004 voorstander was van een splitsing van justitie (DS, 18.05.04). Zoals gewoonlijk, onderschrijft de particratie de posities van de separatisten. Het is natuurlijk niet verwonderlijk dat de particratie zich niet om de veiligheid van de staat die ze al sedert meer dan 40 jaar opsplitst, bekommert Nochtans zet ze zo deels haar eigen veiligheid op het spel.
Politici en partijen moeten beseffen dat ze niet boven de wet staan, maar dat een rechtsstaat regels kent waaraan ze zich moeten houden. Het is dan ook niet meer dan normaal dat de Staatsveiligheid inlichtingen inwint over staatsgevaarlijke organisaties en waakt over de openbare orde, zoals dat trouwens in elk westers land het geval is. Of zijn bepaalde politici en de geviseerde Vlaams en « Waals »-nationalisten tegen de veiligheid van de Staat? Zo ja, dat ze dit dan toegeven !
---
naar de BUB-website