Blijkbaar weet men meer
Citaat:
|
De internationale samenleving raakt steeds verder gepolariseerd terwijl de kloof tussen degenen die van de mondialisering van s werelds economische, financiële en informatiesystemen profiteren en degenen die erdoor op een zijspoor worden gezet, toeneemt. Gemarginaliseerde landen, etnische groepen en organisaties raken steeds meer gefrustreerd. Zij doen hun voordeel met de geavanceerde communicatiemogelijkheden door contact met elkaar te zoeken en te gaan samenwerken. Er ontstaan strategische allianties die gekant zijn tegen de mondialisering en de macht van grote mogendheden en multinationals. Terroristische groeperingen, de verbreiders van nucleaire technologieën, drugsbaronnen en de georganiseerde misdaad vinden een vruchtbare voedingsbodem voor het nastreven van hun doeleinden. Zij vormen allianties met gewetenloze ondernemers en breiden de schaal en omvang van hun activiteiten voortdurend uit, door zelfmoordaanslagen of autobommen, het corrumperen van politici, de infiltratie van in moeilijkheden geraakte bankinstellingen en ondernemingen en het samenwerken met oproerkraaiers om steeds meer territorium te kunnen overheersen. Daarnaast leggen zij zich toe op het smokkelen van grote aantallen asielzoekers, de handel in vrouwen en kinderen, het dumpen van gevaarlijke giftige afvalstoffen en de handel in narcotica en illegale biologische, chemische en nucleaire wapens. De versnelde toename van de militaire uitgaven gaat ten koste van de fondsen die nodig zijn voor de gezondheidszorg en de bescherming van het milieu. Het verergert de levensomstandigheden van de armsten der armen en verslechtert de toestand van het milieu. De gevolgen zijn geringere oogsten, meer armoede en grotere conflicten, waardoor de noodzaak van militaire maatregelen toeneemt en dit alles in een vicieuze spiraal. Als ongunstige weersomstandigheden de oogsten terugdringen, wat nog wordt verergerd door schaarste aan schoon water, leidt dat tot toename van de honger en epidemische ziekten onder de armsten der armen. Dit geeft de stoot tot massale volksverhuizingen, omdat de mensen uit de zwaarst getroffen gebieden hun heil gaan zoeken in landen die in vergelijking daarmee goed af zijn. Regeringen komen steeds meer onder druk te staan, waardoor de ene regering na de andere haar toevlucht neemt tot militaire maatregelen om haar grenzen af te grendelen, zich te verzekeren van de toegang tot essentiële hulpbronnen voor haar volk en hele gebieden te zuiveren van ongewenste bevolkingsgroepen. In de armste landen met de allerarmste bevolkingen is de militaire macht stevig in handen van een kleine groep makelaars in macht, dictators en juntas. De oorlog tegen het terrorisme overspoelt hele populaties, geeft de stoot tot burgeroorlogen en fungeert als katalysator voor nieuwe terroristische aanslagen. De tijd is niet meer dat machtshongerige, bange of domweg gewetenloze leiders hun toevlucht nemen tot het gebruik van massavernietigingswapens (met inbegrip van kernwapens, waarvan er in 2005 meer dan 30.000 in nationale arsenalen bestonden). Steeds als er met militaire tegenmaatregelen wordt gereageerd op economische en milieucrises, escaleert het geweld en wordt het mondiale systeem blootgesteld aan ondraaglijke spanningen. Het zal binnen afzienbare tijd ineenstorten. Trends zijn niet meer door het lot gedetermineerd ze zijn te veranderen. Een ineenstorting is voor ons slechts één van de mogelijke toekomsten. We zijn nog niet definitief de weg ernaartoe ingeslagen. Door te ontwaken voor de noodzaak de gevaren die ons wachten aan te pakken en gemeenschappelijk besef te ontwikkelen voor de dwingende eis om verantwoord te leven en te handelen, in toewijding aan elkaar en onze gezamenlijke toekomst, kunnen we het traject naar de doorbraak alsnog volgen. |