In opdracht van Vlaams minister voor Brussel Pascal Smet onderzocht Rudi Janssens van BRIO (Brussels Informatie-, Documentatie- en Onderzoekscentrum) voor de derde maal in 12 jaar de taalkennis, het taalgebruik en de taalidentiteit in Brussel. De resultaten zijn gebundeld in de Taalbarometer 3 en leggen opvallende evoluties en een reeks uitdagingen bloot.
In opdracht van Vlaams minister voor Brussel Pascal Smet onderzocht Rudi Janssens van BRIO (Brussels Informatie-, Documentatie- en Onderzoekscentrum) voor de derde maal in 12 jaar de taalkennis, het taalgebruik en de taalidentiteit in Brussel. De resultaten zijn gebundeld in de Taalbarometer 3 en leggen opvallende evoluties en een reeks uitdagingen bloot (zie bijlage).
In de derde taalbarometer springen een aantal onderzoeksresultaten in het oog. Meer en meer Brusselaars groeien op in een meertalig gezin en de Brusselse realiteit is er een van meertaligheid en diversiteit. Eentalige gezinnen vormen ondertussen een minderheid. Zo vertegenwoordigt de groep Brusselaars die het Frans als enige thuistaal hanteert nog maar 33,6%. Een sterke achteruitgang tegenover de resultaten van 2007. Het Frans blijft dan wel de belangrijkste contact- of omgangstaal, het eentalige Franstalige gezin is niet langer de norm in Brussel.
In die meertalige context houdt het Nederlands opmerkelijk stand. Net zoals het Frans gaat het Nederlands er als enige thuistaal op achteruit maar dankzij de meertalige gezinnen en dus in combinatie met een andere thuistaal gaat het er wel op vooruit. De algemene kennis van het Nederlands gaat er dan weer op achteruit maar dat geldt ook voor het Frans en het Engels. De enige taal die er in alle opzichten op vooruitgaat is het Arabisch. Waar dit leidt tot eentaligheid en ten koste gaat van de kennis van een contacttaal zoals het Frans, het Nederlands of het Engels is dit een probleem.
Brussel wordt taalgemengder maar het valt tegelijk op dat de algemene kennis van zowel het Frans, het Engels als het Nederlands er op achteruitgaan. Ondanks de toenemende meertaligheid is er ook een groep van nieuwe Brusselaars die eentalig zijn en geen aansluiting vinden met de meertalige sociaaleconomische realiteit. Dat is een probleem en voor hen is een open maar echt inburgeringsbeleid nodig. We mogen hen niet aan hun lot overlaten zegt minister Pascal Smet.
Een ander opvallend resultaat is het sterk groeiend gemengd gebruik van het Nederlands, Frans en het Engels in de dagelijkse omgang. Het illustreert de internationalisering van Brussel waarbij naast de officiële landstalen ook het gebruik van het Engels in de publieke sfeer effectief toeneemt.
Dat Engels meer en meer wordt gebruikt verbaast me niet. Het is het gevolg van de globalisering en van de internationalisering van Brussel. Het toont ook dat meertaligheid meestal gepaard gaat met meer Engels. Het is daarom tijd om in Brussel Engels als officiële taal in te voeren. Een nodige geste naar de internationale gemeenschap. Brussel zal internationaal zijn of niet zijn aldus minister Pascal Smet.
Tenslotte legt het onderzoek ook een belangrijk verband tussen de dalende kennis van het Nederlands en het Engels en de hoge jeugdwerkloosheid. Een groeiende groep jongeren die school liepen in het Franstalig onderwijs spreken minder en minder een aanvaardbaar niveau Nederlands en Engels. Met als gevolg dat niet langer de leeftijd maar het onderwijsniveau de taalkennis van een generatie jongeren bepaalt.
In het Nederlandstalig onderwijs is vooral de taalbeheersing en de kwaliteit van het Nederlands een issue. Daarom wil ik dat we leerlingen screenen telkens bij de overgang van kleuter- naar basisonderwijs en van basis- naar secundair onderwijs. Het laat toe om tijdig in te grijpen waar dat nodig is. In het Franstalig onderwijs is het probleem veel fundamenteler. Zij slagen er niet in om leerlingen een minimum aan Nederlands en Engels aan te leren. Voor het aanleren van het Nederlands zou het ter beschikking stellen van Nederlandstalige leerkrachten in het Franstalig onderwijs een oplossing kunnen zijn besluit minister Pascal Smet.
______________________________________
Kabinet van Pascal Smet, Vlaams minister voor Brussel
Bron: politics.be
In opdracht van Vlaams minister voor Brussel Pascal Smet onderzocht Rudi Janssens van BRIO (Brussels Informatie-, Documentatie- en Onderzoekscentrum) voor de derde maal in 12 jaar de taalkennis, het taalgebruik en de taalidentiteit in Brussel. De resultaten zijn gebundeld in de Taalbarometer 3 en leggen opvallende evoluties en een reeks uitdagingen bloot (zie bijlage).
In de derde taalbarometer springen een aantal onderzoeksresultaten in het oog. Meer en meer Brusselaars groeien op in een meertalig gezin en de Brusselse realiteit is er een van meertaligheid en diversiteit. Eentalige gezinnen vormen ondertussen een minderheid. Zo vertegenwoordigt de groep Brusselaars die het Frans als enige thuistaal hanteert nog maar 33,6%. Een sterke achteruitgang tegenover de resultaten van 2007. Het Frans blijft dan wel de belangrijkste contact- of omgangstaal, het eentalige Franstalige gezin is niet langer de norm in Brussel.
In die meertalige context houdt het Nederlands opmerkelijk stand. Net zoals het Frans gaat het Nederlands er als enige thuistaal op achteruit maar dankzij de meertalige gezinnen en dus in combinatie met een andere thuistaal gaat het er wel op vooruit. De algemene kennis van het Nederlands gaat er dan weer op achteruit maar dat geldt ook voor het Frans en het Engels. De enige taal die er in alle opzichten op vooruitgaat is het Arabisch. Waar dit leidt tot eentaligheid en ten koste gaat van de kennis van een contacttaal zoals het Frans, het Nederlands of het Engels is dit een probleem.
Brussel wordt taalgemengder maar het valt tegelijk op dat de algemene kennis van zowel het Frans, het Engels als het Nederlands er op achteruitgaan. Ondanks de toenemende meertaligheid is er ook een groep van nieuwe Brusselaars die eentalig zijn en geen aansluiting vinden met de meertalige sociaaleconomische realiteit. Dat is een probleem en voor hen is een open maar echt inburgeringsbeleid nodig. We mogen hen niet aan hun lot overlaten zegt minister Pascal Smet.
Een ander opvallend resultaat is het sterk groeiend gemengd gebruik van het Nederlands, Frans en het Engels in de dagelijkse omgang. Het illustreert de internationalisering van Brussel waarbij naast de officiële landstalen ook het gebruik van het Engels in de publieke sfeer effectief toeneemt.
Dat Engels meer en meer wordt gebruikt verbaast me niet. Het is het gevolg van de globalisering en van de internationalisering van Brussel. Het toont ook dat meertaligheid meestal gepaard gaat met meer Engels. Het is daarom tijd om in Brussel Engels als officiële taal in te voeren. Een nodige geste naar de internationale gemeenschap. Brussel zal internationaal zijn of niet zijn aldus minister Pascal Smet.
Tenslotte legt het onderzoek ook een belangrijk verband tussen de dalende kennis van het Nederlands en het Engels en de hoge jeugdwerkloosheid. Een groeiende groep jongeren die school liepen in het Franstalig onderwijs spreken minder en minder een aanvaardbaar niveau Nederlands en Engels. Met als gevolg dat niet langer de leeftijd maar het onderwijsniveau de taalkennis van een generatie jongeren bepaalt.
In het Nederlandstalig onderwijs is vooral de taalbeheersing en de kwaliteit van het Nederlands een issue. Daarom wil ik dat we leerlingen screenen telkens bij de overgang van kleuter- naar basisonderwijs en van basis- naar secundair onderwijs. Het laat toe om tijdig in te grijpen waar dat nodig is. In het Franstalig onderwijs is het probleem veel fundamenteler. Zij slagen er niet in om leerlingen een minimum aan Nederlands en Engels aan te leren. Voor het aanleren van het Nederlands zou het ter beschikking stellen van Nederlandstalige leerkrachten in het Franstalig onderwijs een oplossing kunnen zijn besluit minister Pascal Smet.
______________________________________
Kabinet van Pascal Smet, Vlaams minister voor Brussel
Bron: politics.be