Niemand wil over de grootste Europese badbank praten en als er iets gezegd wordt zijn het tipjes vd sluier, veelal mooi verpakt ("de laatste kapitaalsverhoging" dixit Vanackere"). Leugens!
De realiteit is dat Dexia structureel verlieslatend is en het laatste contract afloopt in 2072 en dat alles afhankt vd intrestvoeten. Wat stilaan vaststaat is dat België en Frankrijk dit monster op termijn niet de baas meer zullen zijn.
Lees uit De Tijd :
Het cijfer van het jaar is heel precies 28.947.368.421. Bijna 29 miljard dus. We spreken over het aantal nieuwe aandelen Dexia die uit de kapitaalverhoging van november voortvloeien.
De Belgische en de Franse overheden stoppen de restbank zo vers geld toe. Met lange tanden en pas nadat alle truken van de boekhoudfoor uitgeput waren. 28,95 miljard nieuwe aandelen tegen 19 cent per stuk. Samen goed voor een injectie van 5,5 miljard euro.
Die moeten het zwalpende spookschip Mary Celeste dat Dexia is, een beetje buffer geven bij de navigatie op de woelige wateren van de financiële markten. Het gaat om bevoorrechte aandelen.
Eerlijk: die term is de cynische mop van het jaar. Het is een als zeggen dat de inwoners van Haïti bevoorrechte wereldburgers zijn, vergeleken met de dutsen die in s werelds meest gesjeesde staat Somalië het hoofd boven water proberen houden.
Vandaag mogen de gewone aandeelhouders op een buitengewone vergadering in het Brusselse Diamant Center formeel groen licht geven aan de kapitaalinjectie. Formeel, zoals het DDR-parlement vroeger een rubberen stempel mocht zetten op de beslissingen die Erich Honecker na samenspraak met de vrienden in Moskou nam.
Het mag dus niet verbazen dat volgens mijn steeds uitstekend geïnformeerde collega Michael Sephiha de kleine beleggers zich niet bepaald in dikke drommen naar de BAV zullen reppen.
Want al zal vandaag de wereld wel nipt overeind blijven - het einde van de wereld zou ook een iets té drastische oplossing van het Dexia-probleem zijn - voor de gewone Dexia-aandeelhouder eindigt iets na 11 uur officieel de tijdrekening.
Met 28,95 miljard extra hongerige mondjes heeft de gewone belegger nog 4 procent van de restbank in handen. Een restbank die voor de aandeelhouders het equivalent is van een blik witte bonen waarvan de houdbaarheidsdatum verstreken is. Maar er zit toch nog waarde in de restbank, hoor ik vaak mensen zeggen.
Dat klopt, de pakweg 10 miljard euro aan Italiaanse obligaties zijn dankzij Mario Draghi zeker niet waardeloos. Maar, de aandeelhouders staan achter aan in de pik- orde. Naast de aandeelhouders zijn er ook nog de 386,5 miljard (!) euro schulden van de groep en een slordige 605 miljard euro aan uitstaande derivatencontracten.Dexia financierde immers zijn hoogmoedige langetermijngokjes met kortlopende schulden, die continu geherfinancierd moeten worden. Dat grootste hefboomfonds ter wereld afwikkelen met zo weinig mogelijk verliezen - zoals Berlijn met FMS Wertpapiermanagement op uitgekiende manier doet voor de toxische Hypo Real Estate-erfenis, zal een huzarenstukje worden.
Ik overdrijf niet als ik zeg dat ik als bezorgde Belgische belastingbetaler CEO Karel De Boeck een van de moedigste en belangrijkste mensen in de Belgische financiële sector vind. Die ik dan ook alle succes toewens in 2013.
De realiteit is dat Dexia structureel verlieslatend is en het laatste contract afloopt in 2072 en dat alles afhankt vd intrestvoeten. Wat stilaan vaststaat is dat België en Frankrijk dit monster op termijn niet de baas meer zullen zijn.
Lees uit De Tijd :
Het cijfer van het jaar is heel precies 28.947.368.421. Bijna 29 miljard dus. We spreken over het aantal nieuwe aandelen Dexia die uit de kapitaalverhoging van november voortvloeien.
De Belgische en de Franse overheden stoppen de restbank zo vers geld toe. Met lange tanden en pas nadat alle truken van de boekhoudfoor uitgeput waren. 28,95 miljard nieuwe aandelen tegen 19 cent per stuk. Samen goed voor een injectie van 5,5 miljard euro.
Die moeten het zwalpende spookschip Mary Celeste dat Dexia is, een beetje buffer geven bij de navigatie op de woelige wateren van de financiële markten. Het gaat om bevoorrechte aandelen.
Eerlijk: die term is de cynische mop van het jaar. Het is een als zeggen dat de inwoners van Haïti bevoorrechte wereldburgers zijn, vergeleken met de dutsen die in s werelds meest gesjeesde staat Somalië het hoofd boven water proberen houden.
Vandaag mogen de gewone aandeelhouders op een buitengewone vergadering in het Brusselse Diamant Center formeel groen licht geven aan de kapitaalinjectie. Formeel, zoals het DDR-parlement vroeger een rubberen stempel mocht zetten op de beslissingen die Erich Honecker na samenspraak met de vrienden in Moskou nam.
Het mag dus niet verbazen dat volgens mijn steeds uitstekend geïnformeerde collega Michael Sephiha de kleine beleggers zich niet bepaald in dikke drommen naar de BAV zullen reppen.
Want al zal vandaag de wereld wel nipt overeind blijven - het einde van de wereld zou ook een iets té drastische oplossing van het Dexia-probleem zijn - voor de gewone Dexia-aandeelhouder eindigt iets na 11 uur officieel de tijdrekening.
Met 28,95 miljard extra hongerige mondjes heeft de gewone belegger nog 4 procent van de restbank in handen. Een restbank die voor de aandeelhouders het equivalent is van een blik witte bonen waarvan de houdbaarheidsdatum verstreken is. Maar er zit toch nog waarde in de restbank, hoor ik vaak mensen zeggen.
Dat klopt, de pakweg 10 miljard euro aan Italiaanse obligaties zijn dankzij Mario Draghi zeker niet waardeloos. Maar, de aandeelhouders staan achter aan in de pik- orde. Naast de aandeelhouders zijn er ook nog de 386,5 miljard (!) euro schulden van de groep en een slordige 605 miljard euro aan uitstaande derivatencontracten.Dexia financierde immers zijn hoogmoedige langetermijngokjes met kortlopende schulden, die continu geherfinancierd moeten worden. Dat grootste hefboomfonds ter wereld afwikkelen met zo weinig mogelijk verliezen - zoals Berlijn met FMS Wertpapiermanagement op uitgekiende manier doet voor de toxische Hypo Real Estate-erfenis, zal een huzarenstukje worden.
Ik overdrijf niet als ik zeg dat ik als bezorgde Belgische belastingbetaler CEO Karel De Boeck een van de moedigste en belangrijkste mensen in de Belgische financiële sector vind. Die ik dan ook alle succes toewens in 2013.